Πέμπτη, Ιανουαρίου 24, 2008

ΟΧΙ στις μουσικές σούπες

Συνταγή μουσικής σούπας
Υλικά:
λούπες: ήτοι, έτοιμες ηχογραφημένες φρασούλες, με δυνατότητα αυτοανακύκλωσης και μεταξύ των συρραφής, φρασούλες από διάφορα όργανα, σόλο ή και σύνολα, κρουστά, πνευστά, έγχορδα, κλασικά, λαϊκά, άπω ανατολής, εγγύς ανατολής, αφρικάνικα, αμερικάνικα, αφροαμερικάνικα, λάτιν, ό,τι βάζει ο νους σας.
πάτερνς: έτοιμες φρασούλες, πάλι, αλλά σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου που το διαχειρίζονται μουσικά προγράμματα (software), με δυνατότητα αυτόματης παραλλαγής τους, εμπλουτισμού τους, μεταφοράς τους κλπ.
αρμονικά στάνταρς: τυποποιημένες διαδοχές συγχορδιών που εγγυώνται επιτυχία, όπως Ι-VI-IV-V (στη Ντο ματζόρε κλίμακα: Ντο ματζόρε-λα μινόρε-Φα ματζόρε-Σολ ματζόρε). Εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και πάτερνς.
μελωδικά στάνταρς: μελωδικές ανακλάσεις των αρμονικών διαδοχών, δηλαδή μελωδίες που σχηματίζονται από ρυθμικές διαδοχές φθόγγων που απαρτίζουν τις συγχορδίες. Εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και έτοιμες λούπες.

Σκεύη: μουσικά προγράμματα τύπου Fruity loops, VST instruments (συνθεσάιζερς που ενσωματώνονται στο λειτουργικό του υπολογιστή) Cubase, Wavelab και πολλά περιφερειακά plugins.

Συσκευή: PC ή Mac

Εκτέλεση: Πρώτα φτιάχνουμε τη ρυθμική φόρμα. Η φόρμα πρέπει να οργανώνεται με βάση τις δυνάμεις του 2. Συνήθως συρράπτουμε 8μετρα. 2 οκτάμετρα εισαγωγή, 4 οκτάμετρα κουπλέ, 4 οκτάμετρα ρεφραίν που με την επανάληψη μπορεί να γίνουν 8 ή και 16.
Κατόπιν, ρίχνουμε στη φόρμα πρώτα τα αρμονικά στάνταρς και κατόπιν γαρνίρουμε με τα μελωδικά.
Το αποτέλεσμα το παραδίδουμε σε στιχουργό, ο οποίος με αντίστοιχες συνταγές παρασκευάζει στιχούργημα και γεννιέται τραγούδι.

Το αστείο είναι ότι έτσι δημιουργείται η σωρεία των τραγουδιών άμεσης κατανάλωσης που μας καταδυναστεύουν.
Το τραγικό είναι ότι πολλά νέα παιδιά χειριζόμενα τα ανωτέρω σκεύη και υλικά, ακολουθώντας την πεπατημένη και γεμίζοντας το YouTube και το Myspace αισθάνονται μοναδικοί. Μόνο που την μοναδικότητά τους συντροφεύουν δεκάδες χιλιάδες συνομήλικοί τους, αποθεώνοντας το μέσον και μάλιστα ασυνειδήτως.

Αν θέλετε να γνωρίσετε κάποια άλλα νέα παιδιά που δεν παρασκευάζουν, αλλά συνθέτουν μουσική, ελάτε να τα γνωρίσετε και να ακούσετε τις μουσικές τους ανησυχίες, τα έργα τους που θα παιχτούν από 25-28 Γενάρη στο Μέγαρο Μουσικής, από το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής σε διεύθυνση Θόδωρου Αντωνίου. Απογεματάκι 5 με 7μιση, στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, με ελεύθερη είσοδο-θα προμηθευτήτε λίγο νωρίτερα δελτία εισόδου από τα ταμεία του Μεγάρου.
συνδιοργάνωση: Ένωση Ελλήνων Μουσουργών
Το πλήρες πρόγραμμα :
25 με 28 Γενάρη 2008

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΘΗΝΑ-ΒΕΡΟΛΙΝΟ,

Διαδρομές Κίνησης,

σειρά ΓΕΦΥΡΕΣ

Τα Εργαστήρια Σύγχρονης Μουσικής διοργανώθηκαν πρώτη φορά τον Μάιο του 1998 και έχουν καθιερωθεί ως ένας πολύ σημαντικός θεσμός για τους νέους έλληνες συνθέτες. Φέτος διοργανώνονται για όγδοη φορά στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Αθήνα-Βερολίνο, Διαδρομές ήχου κίνησης", σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Μουσουργών και με την πολύτιμη συμβολή του Ensemble Modern.

ΑΙΘΟΥΣΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 25/1/2008, έναρξη 17.00
μικρά κοντσέρτα
Έργα των:
Σπυριδούλας Κατσαρού
Δήμητρας Κουκουτσέλου
Γιάννη Μητσιάλη
Ηλία Νικολαΐδη
Λίνας Τόνια

ΣΑΒΒΑΤΟ 26/1/2008, έναρξη 17.00
μικρά κοντσέρτα
Έργα των:Αντώνη Ανέστη
Ουίλλιαμ Αντωνίου
Εσθήρ Λέμη
Χρήστου Ξενάκη
Γιώργου Ρούσσου

ΚΥΡΙΑΚΗ 27/1/2008, έναρξη 17.00
ethnic
Έργα των:
Ελένης Αναγνωστοπούλου
Λευτέρη Παπαδημητρίου
Ανδρέα Παπαπέτρου
Βασίλη Τζαβάρα
Μελίνας Χρυσικοπούλου

ΔΕΥΤΕΡΑ 28/1/2008, έναρξη 17.00
ethnicΈργα των:
Μάριου Αριστόπουλου
Λευτέρη Βενιάδη
Φοίβου-Άγγελου Κόλλια
Παναγιώτη Λυκούδη
Μαριάνθης Παπαλεξανδρή-Αλεξανδρή

Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής
Μουσική διεύθυνση: Θόδωρος Αντωνίου

Σχολιασμός για κάθε μέρα χωριστά στα σχόλια (μέσα)

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να ακούσω.
Είμαι περίεργος και για το έργο του Βασίλη Τζαβάρα (υποθέτω πως είναι ο κιθαρίστας/πιανίστας που συνέθετε μαζί με άλλους τους occasional dreams) την Κυριακή.
Μα τί να με κάνω που δουλεύω βράδια;
Άσχετα με το αν θα καταφέρω να ακούσω κάτι από τα παραπάνω, ευχαριστώ σε, ως άλλη μια πηγή ενημέρωσης.
Είναι σημαντική η προώθηση κάθε τι καλού από κάθε έναν από εμάς.
Σημαντική και απαραίτητη.

Ευχαριστώ.

Γιώργος είπε...

Τα πράγματα δεν είναι τόσο άσπρο-μαύρο.
Η μέθοδος αυτή έχει σοβαρούς προγόνους -από τις αρχές του 20ου αιώνα-και άξιους συνεχιστές.
Όπως υπάρχει και "προακουσμένη" μουσική που γράφεται από συνθέτες, χωρίς υπολογιστή.
Τα παιδιά στο youtube είναι το ανάλογο των συγκροτημάτων της γειτονιάς περισσότερο, παρά του Φοίβου.

Poi s'ascose nel foco che gli affina
Quando fiam ceu chelidon—O swallow swallow
Le Prince d'Aquitaine à la tour abolie
These fragments I have shored against my ruins
Why then Ile fit you. Hieronymo's mad againe.
Datta. Dayadhvam. Damyata.
Shantih shantih shantih

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Σίγουρα Alberich, δεν είναι άσπρο-μαύρο τα πράγματα. Τα στάνταρς καθιερώθηκαν, επειδή κάποιοι με αυτά δημιούργησαν αριστουργηματικά κοσμήματα του τραγουδιού. Αλλά, δεν μιλώ γι αυτό - και αν δεν έγινε σαφές, φταίω εγώ. Μιλώ για τους κατόχους της φόρμουλας που νομίζουν ότι μόνο αυτό αρκεί. Αυτοί είναι οι πολλοί, οι κατοικούντες στις διάφορες διαβαθμίσεις της γκρίζας ζώνης, έως το μαύρο.

Για την αναλογία με τα συγκροτήματα της γειτονιάς με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Τα νοικιασμένα υπογειάκια του '60 για προβάδικα και ευκαιριακώς για ερωτικές φωλεές, έχουν πλέον ψηφιοποιηθεί. Άλλες γενιές, άλλα ήθη.
Ας μη μιλήσουμε, όμως για τους Φοίβους... ή μάλλον να πούμε ότι θυμίζουν τους "ινδούς" συνθέτες του λαϊκού μας πενταγράμμου, του '60, αυτούς που με τα ραδιόφωνα που πιάνανε βραχέα, κάνανε ντικτέ τα σάουντρακ του πρώιμου μπόλυγουντ.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Σημείωση:
Σήμερα 25 Γενάρη,πρώτη μέρα των Εργαστηρίων Σϋγχρονης Μουσικής.

Το επίπεδο των έργων σαφώς υψηλότερο αυτού των πρόσφατων διοργανώσεων. Ευχάριστο το ότι υπήρχε διαφοροποίηση ύφους μεταξύ των συνθετών. Η αναζήτηση θεματικότητας υπήρξε ένα χαρακτηριστικό στοιχείο. Η φόρμες των έργων επιζητούσαν την συνάφεια με το βίωμα. Μια επάνοδος στις απτές γλωσσικές αντιστοιχίες που επεκράτησαν έναντι της προσχηματικής μαθηματικής οργάνωσης. Επίσης ξεπεράστηκε η εκζήτηση του εφέ για το εφέ.

(Δεν βρέθηκε ίσως ακόμα το ζητούμενο: απροσχημάτιστη μαθηματική οργάνωση των γλωσσικών αντιστοιχιών με βιωματική προσέγγιση της διάπλασης του ηχοχρώματος. Αυτό περιμένουμε από τους νέους).

Η προσέλευση κοινού εντυπωσιακή σε σχέση με αυτό που είχαμε συνηθίσει-η μισή και πλέον αίθουσα ήταν γεμάτη. Ένιωσα ότι ο θεσμός αποκτά κοινό, φίλους.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

26 Γενάρη 2008, 2η μέρα των εργαστηρίων:
Ο κόσμος πολύ περισσότερος από την χθεσινή μέρα που ήταν εργάσιμη.

Τα 4 σημερινά κοντσερτίνα είχαν 2 σαφώς διαχωρισμένους προσανατολισμούς. Τα 2 πρώτα, με θετικές μεταξύ των διαφοροποιήσεις, διακατέχονταν από μια διάθεση πραγματισμού που εκφράστηκε με μία προσηνή φόρμα καθώς και αρμονική ατμόσφαιρα και με έντονο το ρυθμικό στοιχείο, ενώ τα άλλα 2 , επίσης θετικά διαφοροποιημένα μεταξύ τους, εκφράστηκαν περισσότερο αφαιρετικά, συμβολικά, με κύριο εργαλείο την επί του ηχοχρώματος οργάνωση της φρασεολογίας των διαλόγων μεταξύ του σολίστα και της ορχήστρας.


Σήμερα, σε αντίθεση με χθές, τα περισσότερα μέλη της επιτροπής σχολίασαν κάθε έργο χωριστά, κάτι που έφερε ως αποτέλεσμα πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις , καθώς και ενδιαφέρουσες διατυπωμένες στο προσκήνιο γνώμες του κοινού.

Υπήρξε διάλογος - πολύ θετικό αυτό.

Αισιόδοξα τα πράγματα.

Unknown είπε...

καλημέρα,
άσχετη και από μουσική είμαι.
όμως η αναφορά σ'αυτά τα τυποποιημένα προΙόντα για την εκτέλεση της μου΄σικής σούπας, μου θύμησε ένα κείμενο του ντυαμέλ, όταν πάλαι ποτέ μάθαινα γαλλικήν, ως δεσποσύνη που είμαι...
το κείμενο αυτό, ανέφερε πόσο μεγάλη καταστροφή κάνει το ...τηλέφωνο, γιατί, αντί να γράψεις μια ευγενική επιστολή σε κάποιον, βαράς στο καντράν τα νούμερα και μετά του λες 'αλλό, έλα, εσύ είσαι, μερσί για το ένα ή το άλλο' και 'ορεβουάρ'και καθάρισες...:)
πώς αλήθεια καλλιεργείται τυχόν η δημιουργικότητα με υλικά σούπερ μάρκετ;
είναι ένα ζητούμενο.
ο εικοσάχρονος γιος μου μάθαινε βιολί στα 11, λίγο αργά θα μου πεις. το παράτησε στα 12. το γιατί είναι πολύπλοκο, αφορά όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και τη σχέση διδασκαλίας και τρομοκρατίας. η μουσική τον έτρωγε. ατελείωτες ώρες στον υπολογιστή με τέτοια προφανώς προγράμματα. πανελλήνιες. πληροφορική. μπαίνει εκεί, την παρατάει, και δίνει ξανά για να μπει 'τμήμα ήχου και εικόνας', για τη μουσική, στο ιόνιο. και τώρα μας λέει πως παρακολουθεί το μουσικό. αν είχα δει πιο νωρίς την ανάρτησή σας θα τον είχα φέρει από κέρκυρα... όχι μόνο για να τον δώ...:)

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Αγαπητή abttha,
οι νέοι πάντα θα αναζητούν τον δικό τους κόσμο. Η μουσική ελκύει τους νέους ως χώρος εκτόνωσης της εφηβικής τους ενέργειας - καθώς νιώθουν να ξεχειλίζουν οι χυμοί τους, η μουσική τούς μοιάζει ως η πλέον πρόσφορη για να εκφράσουν την αναστάτωσή τους: "πες της το μ' ένα γιουκαλίλι".
Μόνο που για να γίνει αυτό πρέπει να μάθουν να παίζουν γιουκαλίλι.Ή αλλιώς θα πάρουν τον φωνόγραφο στα χέρια και θα πάνε κάτω από το παράθυρο της αγαπημένης τους για καντάδα δανεική.
Μπορεί το παράδειγμα να μοιάζει ότι αφορά μόνο στο αρσενικό φύλο, αλλά αν σκεφτούμε ότι οι νέοι κάνουν καντάδα στον έρωτα, δηλαδή στον εαυτό τους, τότε το παράδειγμα αφορά και στα δύο φύλα - άλλωστε όπως φαίνεται και από τον κατάλογο των συνθετών που συμμετέχουν στα workshops, η γυναικεία παρουσία είναι έντονη.

Ας πούμε λοιπόν ότι το γιουκαλίλι συμβολίζει την πρόκληση για προσωπικές θυσίες χάριν της μουσικής, ενώ ο φωνόγραφος την διάθεση άμεσης χρήσης της. Το ζήτημα είναι να ξέρει κάποιος όταν νέος πάει να αγκαλιάσει τη μουσική, τι διάλεξε να κρατά στα χέρια του (φωνόγραφο ή γιουκαλίλι).

Unknown είπε...

κάθε φορά όμως που κάτι καινούριο εμφανίζεται, σαθρώνει η πεποίθηση για το τί είναι φωνογράφος και τι είναι γιουκαλίλι...
θέλει καιρό και κότσια και ταπείνωση, κυρίως αυτό, για να έχουμε τη χαρά να εξερευνήσουμε, να ρεζιλευτούμε, να αναρωτηθούμε, να ψάξουμε, να σβήσουμε, κ.λπ κλπ κλπ...
την καλημέρα μου κι ευχαριστώ για τη φιλοξενία!

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

27 Γενάρη, 3η μέρα των εργαστηρίων.

Πέρασαν οι δύο πρώτες μέρες των μικρών κοντσέρτων και φτάσαμε στην πρώτη με θέμα το ethnic.
Ο Μιχάλης Λαπιδάκης, συνθέτης, καθηγητής σύνθεσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στη συζήτηση που ακολούθησε τη συναυλία, παρατήρησε ότι ο όρος ethnic κατά την δεκαετία του 90, συνδεόμενος με την ποπ κουλτούρα, διέπεται από το μπιτ και τις σαφείς αναφορές σε μελωδίες ή ατμόσφαιρες των διαφόρων εθνικών πολιτισμών. Και σημειώνει ότι στα έργα που ακούστηκαν δεν έγινε καμμία αναφορά στα χαρακτηριστικά αυτά, από τους συνθέτες. Ο Θόδωρος Αντωνίου απάντησε ότι δεν εκχωρεί τον όρο ethnic στην ποπ κουλτούρα, αντίθετα θεωρεί ότι το περιεχόμενο του όρου έχει μακρά ιστορία και πηγάζει από τις ανησυχίες των συνθετών που είτε κατά την επεξεργασία των προφανών παραμέτρων του ήχου, είτε κατά την διαμόρφωση των βαθέων δομών ενός έργου, αντλούν ιδέες από παραδοσιακές εθνικές μουσικές γλώσσες.

Στη σημερινή μέρα οι συνθέτες επένδυσαν μάλλον στις σχέσεις των βαθέων δομών του έργου τους με την παραδοσιακή μουσικής, καθώς και σε "δάνεια" που αφορούσαν στην ρυθμική οργάνωση. Αποτέλεσμα ένα επικάλυμμα ηχοχρωματικών αναζητήσεων, το οποίο κατά την ακρόαση των έργων έδωσε την εντύπωση μιας έντονης μεταξύ των συνάφειας.

Το κοινό ίσως ήταν ολιγοπληθές σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες. Έδειξε ενδιαφέρον για τα σχόλια της επιτροπής, η οποία επανέκαμψε σε γενικές τοποθετήσεις. Μια καθαρά φιλοσοφική τοποθέτηση του Ιωσήφ Παπαδάτου, συνθέτη, καθηγητή σύνθεσης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και μέλους της επιτροπής, πάνω στα κίνητρα και τους στόχους της μουσικής δημιουργίας έδωσε έναυσμα για προβληματισμό. Μία ακροάτρια έθεσε επίσης ένα σημαντικό ζήτημα: οι επιεικείς και γενικές κρίσεις βοηθούν άραγε στο να αυτοτοποθετηθεί ένας συνθέτης απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζει;

Εποικοδομητική μέρα.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

28 Γενάρη, τελευταία μέρα των εργαστηρίων.

Ethnic 2η μέρα. Τα έργα διέφεραν πολύ μεταξύ τους. Η γκάμα των εκφραστικών γλωσσών απλώθηκε από το τάγκο μέχρι τον ακραιφνή ηχοχρωματικό πειραματισμό. Η ατμόσφαιρα ιδιαιτέρως ζεστή, η αίθουσα γεμάτη σχεδόν, η αδημονία της ανακοίνωσης των βραβείων υπέβοσκε - εκφράστηκε και με κάποιες ενθουσιώδεις εκδηλώσεις υποστήριξης των έργων της τελευταίας μέρας. Το κέρδος ήταν η πολυγλωσσία που προανέφερα. Μάλιστα, οι γερμανοί μουσικοί Diry και Dierksen, μέλη του Ensemble Modern που μετείχαν στην επιτροπή αξιολόγησης, αναφέρθηκαν γενικώς στην ευρεία γκάμα που κινήθηκαν όλα τα έργα των εργαστηρίων και περιέγραψαν παράλληλα τις μορφές που έχουν ανάλογοι θεσμοί εργαστηρίων στην χώρα τους.
Δόθηκαν και τα βραβεία-χρηματικά έπαθλα σε τρεις συνθέτες (Ανέστης, Κόλιας, Νικολαΐδης).

Αν δικαιούμαι ένα σχόλιο, θα περιοριστώ στο να προτείνω τα 9.000 € αντί να δίνονται ως βραβεία, να διατίθενται για μιαν αναμνηστική έκδοση των εργαστηρίων, 3 CD με τις ζωνταντές ηχογραφήσεις των έργων. Πιο ουσιαστικό πιστεύω για όλα αυτά τα νέα παιδιά που έτσι ή αλλιώς αγωνίζονται για έναν κλάδο ελαίας.

Συγχαρητήρια στους συνθέτες, τους μουσικούς, το μαέστρο, την επιτροπή και όσους δούλεψαν για τα φετινά εργαστήρια.

Niemandsrose είπε...

Ωραίο ποστ, κομπλέ.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)