Τετάρτη, Ιουνίου 15, 2011

Πειραματική Λυρική Σκηνή 17 & 19 Ιούνη, 20.00, ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ

Στη φετινή παραγωγή της Πειραματικής Λυρικής Σκηνής, υπό την καλλιτεχνική ευθύνη του Θόδωρου Αντωνίου, τη δραματολογική έρευνα και το συντονισμό της Τζένης Αρσένη, ταξιδεύουμε με αποσκευές γεμάτες χρώματα, από τα πιο ανοιχτά στα πιο σκούρα, πάντα όμως χρώματα... Με ένα κρουαζιερόπλοιο γεμάτο ανέμελα παπιά στην όπερα Ποιος έκανε πιπί στο Μισισιπή του Γιώργου Δούση που βασίζεται στο ομώνυμο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά, μεταφερόμαστε στο Μυστικό Βασίλειο του Ernst Krenek, όπου αναζητούμε αυτό που έχει πραγματικά αξία στη ζωή. Κι επειδή τα παραμύθια δε μας μεταφέρουν μονάχα ανθρώπινες αξίες, αλλά αποτελούν έμπνευση για τις σύγχρονες εξελίξεις, γνωρίζουμε τον οραματιστή των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Turing Opera του Γουίλιαμ Αντωνίου.






Μουσική Διεύθυνση:
Ιάκωβος Κονιτόπουλος («Ποιος έκανε Πιπί στο Μισισιπή» και «The Turing Opera»),
Ανδρέας Τσελίκας («Το Μυστικό Βασίλειο»)

Σκηνοθετούν:
Τζένη Αρσένη («Ποιος έκανε Πιπί στο Μισισιπή» και «Το Μυστικό Βασίλειο»)
Eamonn Farrell («The Turing Opera»)

Σκηνογραφούν:
Ηλίας Λόης («Ποιος έκανε Πιπί στο Μισισιπή» και «Το Μυστικό Βασίλειο»)
Γιώργος Κολιός («The Turing Opera»)

Κοστούμια:
Ηλίας Λόης

Φωτίζει ο Άγγελος Γούναρης

Τραγουδούν – παίζουν (κατά αλφαβητική σειρά)
Liz Davito, Γωγώ Ηλιοπούλου, Josh Hoglund, Βασιλική Καραγιάννη, Χρήστος Κεχρής, Βικτώρια Μαϊφάτοβα, Βαγγέλης Μανιάτης, Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη, Jason Papowitz, Ροζαλίντα Πουλημένου, Κωστής Ρασιδάκης, Νίκος Στεφάνου, Μαργαρίτα Συγγενιώτου, Γιάννης Φίλιας, Jessica Weinstein.

Μαζί η παιδική χορωδία Rosarte της Ρόζης Μαστροσάββα.

Παραστάσεις: 17 και 19 Ιουνίου 2011, Θέατρο Ολύμπια, ώρα 20:00
Γενική είσοδος 10 ευρώ
Ομαδικά εισιτήρια 8 ευρώ
Για online εισιτήρια στο: http://www.nationalopera.gr/

η ανάρτηση βασίστηκε σε πληροφοριακό υλικό από δελτίο τύπου της ΕΛΣ

Κυριακή, Ιουνίου 12, 2011

Προσθήκη

Κρασί του Ρήνου άσπρο
ευρείας κατανάλωσης
που υπογραμμίζεται
από την απουσία φελλού
στο μπουκάλι.
Στρίβεις το τσίγκινο επιστόμιο
και κρατς,
ανοίγει!

Μ’ άλλο κρασί
φτιαγμένος ήδη
-ρομπόλα, ασύρτικο, λημνιό;-
άντε όταν πιεις
αυτό το «ακόμα ένα ποτήρι»,
να καταλήξεις
σ' ευφυολόγημα υπερφίαλο,
και μάλιστα άρρυθμο
του τύπου:

Ο καλλιτέχνης δεν είναι γνήσιο τέκνο της Εποχής του,
αλλά νόθο τέκνο του Χρόνου….

Κυριακή, Ιουνίου 05, 2011

ΕΝΔΟΧΩΡΑ για πιάνο

Ηχογράφηση της Α' εκτέλεσης από την συναυλία της 4ης Ιουνίου 2011 στην αίθουσα συναυλιών του Μουσικού Γυμνασίου Πειραιά. Ερμηνεύει ο Απόστολος Ντάρλας.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την παρτιτούρα ρυθμίζοντας την προβολή του βίντεο σε HD και βλέποντάς το σε πλήρη οθόνη





Η ενδοχώρα του πιάνου με τα πλούσια ηχοχρώματά της, παρότι δελεαστική, δεν απετέλεσε την βάση οργάνωσης αυτού του κομματιού. Αποτελεί μάλλον το επίχρισμα. Η σύνθεση είναι φθογγοκεντρική. Η οργάνωση του φθογγικού υλικού αποτελεί την βαθεία δομή του κομματιού. Η μορφή προκύπτει από μία σειρά επεισοδίων, που καθένα τους απαρτίζεται από μικρότερα προδιαγεγραμμένα συμβάντα -άλλοτε αυστηρά, άλλοτε πολύ χαλαρά οργανωμένα - τα οποία είναι αφορμές για παιχνίδι με βάση μικρές φθογγικές ομάδες (τεσσάρων-πέντε φθόγγων). Το παιχνίδι αυτό διεξάγεται σε προκαθορισμένες ανά επεισόδιο περιοχές του πιάνου, συμπαρασύροντας στις οργανωτικές ιδέες του και την ποικιλία ηχοχρωμάτων της ενδοχώρας του.

Το έργο γράφτηκε με παρότρυνση του φίλου συνθέτη και πιανίστα Απόστολου Ντάρλα και του είναι αφιερωμένο.

Πέμπτη, Ιουνίου 02, 2011

Ο θείος Παύλος

Ο θείος μου ο Παύλος είχε αγοράσει ένα ποδήλατο και εβδομηνταέξι χρονώ γύρναγε τον Πειραιά με το ποδήλατο. Του είχε βάλει φρένα, κλάξον, σημαιάκια, φωσφορίζοντα φωτάκια και ένα προβολέα για τη νύχτα με δυναμό. Μια φορά, μέρα μεσημέρι,  ένας με ένα αυτοκίνητο πήγε να τον κλείσει, αλλά ο θείος μου ο Παύλος που ήτανε μποξέρ και είχε ανακλαστικά, έστριψε με μιας το τιμόνι και γλίτωσε από το τρακάρισμα, αλλά έπεσε κάτω. Αμέσως σηκώθηκε και τον έβρισε γιατί δεν φοβότανε αν ο άλλος τσαντιστεί και πάει να τον πλακώσει στο ξύλο, γιατί σίγουρα ο θείος μου ο Παύλος, τι κι αν ήταν γέρος, θα τον έκανε μαύρο στο ξύλο, όπως είχε δείρει στα νιάτα του και δύο μαχαιροβγάλτες που του κολλήσανε τότε που πέρναγε με τα πόδια τη γέφυρα του Σαν Φραντσίσκο και τους έσπασε στο ξύλο και δεν τους έδωσε φράγκο. Κι ας ήταν ένας από αυτούς μποξέρ πρωταθλητής. Ο θείος μου ο Παύλος ήταν κατηγορία πετεινού, αλλά πολύ δυνατός. Έβαζε κάτω και τους βαρέων βαρών. Και τον εσάπισε στο ξύλο αυτόν στη γέφυρα, τόσο πολύ που το ‘γράψαν και οι ‘φημερίδες της Αμερικής: " Έλλην ναυτικός μποξέρ κατηγορίας πετεινού έδειρε πρωταθλητή βαρέων βαρών Αμερικής".
…………………………………………………..
-Μη μου κολλάς γιατί θα το πω στον ξάδερφό μου που είναι και Μανιάτης και θα σε σπάσει στο ξύλο.
-Και μένα ο ξάδερφός μου είναι Κρητικός.
-Ναι αλλά εμένα ο θείος μου είναι μάγκας στον Περαία.
-Κι εμένα ο δικός μου είναι Αρβανίτης από την Κακιβίγλα.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)