Παλιότερα, κυκλοφορούσε στον Πειραιά φάτσα μεσήλικος, κοκκινοτρίχη, πυκνικού. Τον συναντούσες στον Ηλεκτρικό και στα λεωφορεία της διαδρομής Χατζηκυριάκειο-Φρεαττύς, που έχουν αφετηρία και τέρμα τον σταθμό του Ηλεκτρικού. Τον είχε ανθιστεί ο φίλος μου ο Λ., τον είχε "φακελώσει" και μου τον "σύστησε", ήδη θρυλούμενο, καθώς τον είχαμε -θέμα ζωντανό να σπαρταράει- στο κάθισμα απέναντί μας, σε μια διαδρομή Μοναστηράκι-Πειραιάς.
-Ο ψεύτης με τον μάρτυρά του. Φα 'τονε. Αυτός είναι ο "Σεξ και Κάτς", μου είπε στα μουλωχτά.
Το ίρτζι του δεν το μυριζόσουν όσο κι αν παρατηρούσες τα γραφούμενά του. Ήταν γριφώδη: στις αριστερές σελίδες με μαύρο στυλό, στις δεξιές με κόκκινο. Να μια ματιά σε ένα του ανοιχτό δισέλιδο:
Δεξιά σελίδα: «Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 1976, 5 ΣΕΞ».
Αριστερή σελίδα: «Δευτέρα, 12 Δεκεμβρίου 1976, 7 ΚΑΤΣ».
Ο φίλος μου ο Λ., καλή του ώρα τώρα που πετάει για Βραζιλία (αρχικαπετάνιος πια), αετός σ' αυτά και σε άλλα, μετά από τακτική παρατήρηση είχε δώσει την εξήγηση:
Ο τύπος κοζάριζε και προσπαθούσε να δεσμεύσει κάποιο βλέμμα. Αν το βλέμμα ήταν αντρικό, και αφού, μετά από επίμονο κοίταγμα, κατάφερνε τον "αντίπαλο" να το αποσύρει, τότε προσμετρούσε και σημείωνε στο τεφτέρι την νίκη του ως ΚΑΤΣ. Αν το βλέμμα ήταν γυναικείο, με ή χωρίς απόσυρση, σημείωνε την νίκη του ως ΣΕΞ. Και αποθησαύριζε, ταξινομώντας.
Ενώ από το '76 ως το '80, τον έβλεπα τακτικά, μετά τον έχασα. Τον ξανάδα μία και τελευταία φορά το '93. Αναλλοίωτος, αν εξαιρέσεις το λίγο γκριζάρισμα στα μαλλιά και το γεγονός ότι το τεφτέρι είχε γίνει φάιλο-φαξ με πλαστικοποιημένες τις σελίδες του. Πλεύριζε τις αντιπάλους υπάρξεις και μοστράριζε τις τροπαιοφόρες σελίδες, ως αυτοδιαφήμιση. Δεν σημείωνε τίποτα πια.
![κουκία και [μπι]ζέλια ...](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMjQycXrzDAenzFtzxm8MYTkvg17c_xfbhMir2mhLii_MQp5HxSjUTCj705QYxTREeVFd4lgxiB0WN8IolfY8hKfysbXKK-gCi09k9TyzAlq_WaTwx2oMO-YpEcx1Hs5g1o5girQ/s230/KUK.jpg)
5 σχόλια:
Δεν μπορώ να πω. Ο καφενές σου κάνει το πιο καϊμακλίδικο πρωινό καφεδάκι.
Ετούτο δω πια με άρωμα δεκαετίας '70 το απόλαυσα ως να 'βρω στο κατακάθι αποτυπωμένες διαδρομές, πρόσωπα και εικόνες στα ίδια λιμάνια.
Καλημέρα!
Για κάτι τέτοιες ιστορίες είναι που χαίρομαι τα βλογς, μικρές ανθρώπινες καθημερινές, που δεν θα τις μαθαίναμε ποτέ δίχως τα.
Είναι από τις λίγες φορές που το σεξ συνδυάζεται με το κατς (ντι Μπέστια, Σατάν, οι διάφοροι μαρμαράδες της οδού Αναπαύσεως εφαπτόμενης του Νεκροταφείου Αναστάσεως για να συμπληρώσουν μεροκάματο στον κινηματογράφο Κατερίνα τα καλοκαίρια...). Το συνδυάζουμε συνήθως με την εξουσία, το χρήμα, τους πολιτικούς τον κλήρο..., ποτέ όμως με το κατς, ούτε καν με τον θάνατο. Παλιός καλός Μπερεκέτης...
BONUS/Στο περιθώριο:
Ένας από τους γραφικούς που περιέγραψε ο dsyk, σύχναζε σε καφενείο στο Χατζηκυριάκειο. Θηρίο ήμερο. Στο καφενείο σύχναζε και μαστοράτζα. Μαχμουρλήδες που πίνανε τον καφέ πριν πιάσουν μεροκάματο στην οικοδομή. Ερχότανε φορτηγό με τούβλα. Μεγάλο παλούκι να ανεβάσεις τα τούβλα στους ορόφους. Οι πονηροί μαστόροι είχαν τη λύση: το Θηρίο.
-Ρε συ Τάκαρε, εγώ πάω στοίχημα έναν καφέ ότι δεν μπορείς να ανεβάσεις τα τούβλα πάνω μέσα σε μιαν ώρα.....
ήμουνα έτοιμος να αφήσω σχόλιο στο "σούπα..." μιας και δυστυχώς έχω να κάνω με κάποια απο αυτά τα στοιχεία , αλλά έπεσε το βλέμμα μου πιο κάτω ...
αδίκως ισχυρίζεται ο dsyk οτι σεξ και κατς δεν συνδυάζονται !
1. έχοντας το ψευδώνυμο κατς (απο το επιθετό μου και απο την αδυναμία μου στις γάτες) απολαμβάνω το σεξ χωρίς πρόβλημα ,
2. οι αμερικ(λ)άνοι χρησιμοποιούν εδώ και πολλά χρόνια το κατς ως μέσο ερεθισμού (σε κάποιες περιπτώσεις οι παίκτες είναι και βουτηγμένοι στη λάσπη) , όσο απωθητικό κι αν το βρίσκουμε μερικοί .
πι.ες.
διασκεδαστικότατος ο αμφιφυλόφιλος τραινάκιας .
πι.ες. 2
συγχαρητήρια για το blog.
Δημοσίευση σχολίου