Τετάρτη, Μαΐου 25, 2011

Ανεπαισθήτως.....

Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα

-Φωτεινή, την Παρασκευή λέω να πάρω το λωφορείο να πάω στη Μάνη. Να πάω να δω και την αδερφή μου την Κούλα. Να δω και το σπίτι – πέντε χρόνια έχω να πάω. Πόσο θα ζήσω; Να πάω τώρα που ‘χω ακόμα κουράγια. Να δω και τις ελιές. Εσύ έχεις την Πιπίνα την αδερφή σου για παρέα. Δεν θα κάνω πάνω από πέντε μέρες. Άντε μια βδομάδα. Θα τρώω στην Κούλα, στον Κούνο. Ίσα για έναν ύπνο θα πηγαίνω στο Πρόγεμα. Μπορεί να μένω και στην Κούλα. Να μη πάω καθόλου για ύπνο στο Πρόγεμα. Μόνο να πάω κα’να –δυό φορές ν’ ανοίξω το σπίτι. Θα το φάει η κλεισούρα. Να δω και τι γίνεται με τα χωράφια. Μπαίνει αυτός ο διάολος με τις γελάδες και ρίχνει τα τοιχία….

-Παναγιώτη, δεν έχει να πας πουθενά.

Τρίτη, Μαΐου 24, 2011

Ζωγράφοι χειρογράφων

Η δουλειά μας -μια απ' όλες- που κάναμε τόσους  αιώνες και που φαίνεται να έπιασε τόπο ήταν αυτή του αντιγραφέα. Αν κάτι μας αναγνωρίζεται ότι προσκομίσαμε ως χριστιανική Ελλάδα στο Ευρωπαϊκόν  πνεύμα (sic), είναι η άψογη ορθογραφία και η καλλιγραφία των αρχαιοελληνικών χειρογράφων. Οι ανατολίτες δάσκαλοι που ταξίδεψαν στην Αναγέννηση λίγο πριν-λίγο μετά την Άλωση, αν κάτι αντικειμενικώς κατάφεραν ήταν όχι μια ακόμη Σταυροφορία, αλλά η προσωπική τους διάσωση. Διότι οι μαθητές τους έγιναν με τη σειρά τους δάσκαλοι πάνω στην ίδια τους την πραμάτεια. Πολύ μετά, οι διδαγμένοι διαφωτιστές μας πρώτιστα πάλεψαν με τον τρόπο διατύπωσης και δευτερευόντως με τα διατυπούμενα - το ότι δεν γίναμε εντελώς τσίρκο μιας αρχαιόπληκτης οπερέτας οφείλεται στο αντίβαρο της Εκκλησίας μας , των υπαιθρίων ηθών και εθίμων μας και σ’ όσους είχαν μάτια να τα δουν κι αφτιά να τα αφουγκραστούν. Αλλά ιδού και που ο νεο-νεοελληνισμός μας, εν τέλει, συνοψίστηκε σε έναν κατασκευασμένο χορό, προϊόν μιας χορογραφίας για μια ταινία - μεταφορά μυθιστορήματος στο σινεμά: Το συρτάκι. Ζορμπά λε Γκρεκ..  Αυτή ήταν όλη η πραμάτεια της σύγχρονης κουλτούρας μας. Προνοητικότατη προτύπωσις μιας οψίμου επιχειρήσεως:  Υπουργείον Πολιτισμού και Τουρισμού. Διότι δεν μπορέσαμε εν τέλει να κατισχύσουμε της κινηματογραφικής εικόνας που οι  φιλέλληνες του 20ου αιώνα απέκτησαν  για μας - ήδη είχαμε προδώσει τις αρχαιολάγνες προσδοκίες που ήθελαν   τα παλληκάρια του 1821 να φοράν χλαμύδες. Αλλά και τώρα βέβαια δεν θα βρεις ούτε έναν μπουζουξή στην Πλάκα – πόσο μάλλον μουστακαλή με κουστουμάκι. Τα περισσότερα μαγαζιά έχουν γίνει αυτοαναφορικά: δια συνεστιάσεις συλλόγων απανταχού Νησιωτών, Ηπειρωτών, Θεσσαλών, Μακεδόνων, Θρακών,  Κρητικών και χαμένων πατρίδων. Οι γνήσιοι (sic) τουρίστες πάνε κατ’ ευθείαν με τσάρτερ στις αμμουδιές. Δεν υφίσταται και δεν νοιάζει κανέναν το κουλέρ-λοκάλ των ταινιών του ’60 . Η μέλλουσα Φλώριδα της Ευρώπης είναι η Ελλάδα. Έπαθλον βορείων συνταξιούχων που αναζητούν θερμά κλίματα για τα αρθριτικά τους. Άνθρωποι αγράμματοι, που δεν συγκινούνται ούτε από πενιές, ούτε από μαρμάρινους  στύλους, ούτε από αρχαία χειρόγραφα, κινούμενοι εν μέσω θαυμαστών αντιγραφέων τους.  Το αστείο βέβαια είναι ότι και οι περισσότεροι αντιγραφείς χειρογράφων –οι οποίοι υπέφεραν επίσης στα γεράματά τους από αρθρίτιδες στα δάχτυλα- ήσαν αγράμματοι. Δεν αντέγραφαν με επίγνωση. Είχαν όμως μία αξιοθαύμαστη δεξιότητα παιδιόθεν κτηθείσα: Ζωγράφιζαν πειθαρχικώς και με ακρίβεια αυτό που έβλεπαν.

Τρίτη, Μαΐου 17, 2011

Πλατεία Καλαβρύτων (ή Πηγάδα) / Πειραιάς

Σάββατο, Μαΐου 14, 2011

Η Μέση Γλώσσα

«Για να πάρετε blogger πίσω σε κανονικό, όλες τις θέσεις από το 7:37 π.μ. PDT για Weds, 5 / 11, έχουν διαγραφεί προσωρινά. Αναμένουμε τα πάντα να είναι πίσω στο φυσιολογικό σύντομα. Συγγνώμη για την καθυστέρηση.»

Ayth 8ewrw oti einai h proektash twn greeklish.....

ή άλλως η [ενδ[ε]ιά]μεση γλώσσα
 εμποτισμένη με ένα είδος μελλούμενης ποίησης

Τετάρτη, Μαΐου 04, 2011

Η Ανατολή συναντά τη Δύση

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΜΑΪΟΥ 2011, 8.30 μμ
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑ Νορντάου 12-14 Πλατεία Γκύζη

Έργα Ελλήνων συνθετών που βασίζονται στην παραδοσιακή μας μουσική, συνομιλούν με την Αραβοπερσική παράδοση.


Έργα των:

Παύλου Καρέρ, Νίκου Σκαλκώτα, Γιώργου Κουμεντάκη, Μάρθας Μαυροειδή, Γιώργου Χατζημιχελάκη, Tanburi Cemil Bey και Anouar Brahem.
Με την Μάρθα Μαυροειδή στο λαούτο, την Αγγελίνα Τκάτσεβα στο σαντούρι και το κουαρτέτο εγχόρδων της Ορχήστρας των Χρωμάτων (Οδυσσέας Κορέλλης α' βιολί, Δημήτρης Αγγελίδης β' βιολί, Φραντς Σεστάνι βιόλα, Βαγγέλης Νίνα βιολοντσέλο).

Ε Ι Σ Ο Δ Ο Σ     Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
καλλιτεχνική επιμέλεια προγράμματος: Γιώργος Κουμεντάκης

1. Tanburi Cemil Bey "Ferahfeza Saz Semai", για λάφτα
 λάφτα: Μάρθα Μαυροειδή

2. Παύλου Καρέρ, σε ενορχήστρωση Νίκου Σκαλκώτα "Γέρο Δήμος", για κουαρτέτο εγχόρδων
κουαρτέτο εγχόρδων της Ορχήστρας των Χρωμάτων

Εγέρασα μωρέ παιδιά πενήντα χρόνους κλέφτης

3. Azeri. Σουίτα από παραδοσιακούς σκοπούς του γάμου από το Αζερμπαϊτζάν, για λάφτα
λάφτα: Μάρθα Μαυροειδή

4. Γιώργος Κουμεντάκης "Μελωδία Γραφομηχανής", για σαντούρι (Καρσιλαμάς)
αποδέκτης: ο αγέρας
σαντούρι: Αγγελίνα Τκάτσεβα

ΑΛΛΑ ΠΡΙΝ ακούσω αγέρα η μουσική
που κινούσα σε ξάγναντο να βγω
(μιαν απέραντη κόκκινη άμμο ανέβαινα
με τη φτέρνα μου σβήνοντας την Ιστορία)
(Οδυσσέας Ελύτης)

5. Γιώργος Κουμεντάκης "Μελωδία Γραφομηχανής", για βιολί (Πυρρίχιος)
αποδέκτης: Ιάννης Ξενάκης
βιολί: Οδυσσέας Κορέλλης

Η πραγματικά μεγάλη μουσική συνδυάζει την ειρήνη και την πάλη, τη γαλήνη και τον πόνο.
.....
Η σύνθεση είναι μάχη.
.....
Είναι αγώνας να παρουσιάσεις κάτι ενδιαφέρον.
.....
Κατά την γνώμη μου, η μουσική πρέπει να έχει μια εσωτερική αναγκαιότητα, αλλά και πάλι,
κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει τι είναι αναγκαιότητα, ακόμα και στην περίπτωση της παραδοσιακής μουσικής.
(Ιάννης Ξενάκης)
Αποσπάσματα απο το βιβλίο "Συνομιλίες με τον Ιάννη Ξενάκη" του Μπάλιντ 'Αντρας Βάργκα.

6. Μάρθα Μαυροειδή "Πνιγμένα Αστεράκια"
Βασισμένο σε ένα ποίημα της Βουλγάρας ποιήτριας Petya Dubarova.
τραγούδι και λάφτα: Μάρθα Μαυροειδή

πλέουνε στη θάλασσα πνιγμένα αστεράκια
τ' αγκαλιάζει ο βυθός δύναμη και φως
στη μικρή καρδούλα μου σαν μύδι θα τα κλείσω
στο βυθό θ' αναστηθούν τ΄ άστρα στον αφρό θα βγουν

Δ ι ά λ ε ι μ μ α



7. Γιώργος Χατζημιχελάκης  "Φολκλορικόν Οξύ ΙΙ", για σαντούρι και κουαρτέτο εγχόρδων (1η εκτέλεση)
Αγγελίνα Τκάτσεβα και κουαρτέτο εγχόρδων της Ορχήστρας των Χρωμάτων

8. Anouar Brahem "Αρωμα Τσιγγάνας, για λάφτα
λάφτα: Μάρθα Μαυροειδή

9. Νίκος Σκαλκώτας " 3 Ελληνικοί χοροί", για κουαρτέτο εγχόρδων
Ηπειρώτικος, Αρκαδικός και Κλέφτικος
κουαρτέτο εγχόρδων της Ορχήστρας των Χρωμάτων

10. Γιώργος Κουμεντάκης "Μελωδία Γραφομηχανής", για λάφτα (καρσιλαμάς και συγκαθιστός)
αποδέκτης: το σκοτάδι
λάφτα: Μάρθα Μαυροειδή

«ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;
αλλά εάν το εσωτερικόν σου φως είναι σκοτάδι, πόσον μεγάλο
είναι το σκοτάδι».
(Ματθ. ς' 22-23)

11. Γιώργος Κουμεντάκης "Point of No Return", για κουαρτέτο εγχόρδων (Ζεϊμπέκικο και Αμανές)
Βασίζεται σε δυο σμυρναίικα τραγούδια που τραγουδούσε η Μαρίκα Παπαγκίκα: "Μανάκι μου, μανάκι μου" και "Σμυρναίικο μινόρε"
αποδέκτης: Μαρίκα Παπαγκίκα
κουαρτέτο εγχόρδων της Ορχήστρας των Χρωμάτων

Εκεί που πας μην ξαναπάς, το κεφαλάκι σου θα φας...
Μανάκι μου, μανάκι μου και της καρδιάς μεράκι μου,
εκεί που πας να' ρχόμουνα κι ας μην ξημερωνόμουνα.
----
Αν μ αγαπάς κι είν όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω,
μες τη γλυκιά τη χαραυγή θεέ μου ας ξεψυχίσω.


Τρίτη, Μαΐου 03, 2011

Πατωσά, τρία τόξα

Πατωσά, Καλαμωτή, Χίος (Πάσχα 2011)













Ωχ Αντζερού μου, σού 'λεα, ξαθή και μαυρομάττα,
Μεσ' αυτή την πατωσά, μη πορπατείς ρηάτα.










Πατωσά: (<πατωσία: δρόμος, οδός / πάτος, πάτησις, πατισμός. Πάτος: η πεπατημένη οδός, δρόμος).
ρηάτα: (<ρηγάτα, εκ του rex, regalis, ηγεμονικώς, βασιλικώς, περήφανα).

από  "Το Χιακόν Γλωσσάριον", Α.Γ. Πασπάτης, 1888 Τυπογραφείον Αδελφών Περρή.

Κυριακή, Μαΐου 01, 2011

Σκήτη

Περίβολος Μονής Μερσινιδίου, Βροντάδος, Χίος

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)