Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008

Παραπομπή

-Εγώ Άρη τους καταλαβαίνω. Το κατοικείν δεν είναι πράξη γενναιότητας, είναι δειλία.
Έχει γράψει πολλά, μέσα σε λίγες μέρες - όλα διαμαντάκια.

2 σχόλια:

Dimitri Sykias είπε...

Το αυτό ισχύει και για το ζειν...
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το blog του vasstath.
Ωραίο που είναι το διαδίκτυο τελικά! Ένα ανέκδοτο λέει ότι η "καλλιτεχνική" θλίψη του Cage όταν πέθαινε ήταν ότι δεν θα προλάβαινε την ευρεία χρήση των υπολογιστών. Εμείς οι αταριστές γερόλυκοι ζήσαμε ηρωικά χρόνια...

vasstath είπε...

Να λοιπον ο μυθος, στο οποίον όλοι εισαγόμαστε σιγά σιγά. Να το καινούργιο, όχι διήγημα μα μυθιστόρημα, που φτειάχνεται μέρα την μέρα. Τα πλήκτρα τρελάθηκαν, τακ τακ χτυπάνε μες την νύχτα, κι εμείς, απ' το κρεβάτι μας, τ' ακούμε, έτοιμοι, με το κουμπί του πανικού στο χέρι.
Θα ξημερώσει, λέμε, αύριο;
Δημοσιεύω κι ο θεός βοηθός!
Φιλικά Β.Σ.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)