-Εγώ Άρη τους καταλαβαίνω. Το κατοικείν δεν είναι πράξη γενναιότητας, είναι δειλία.
Έχει γράψει πολλά, μέσα σε λίγες μέρες - όλα διαμαντάκια.
![κουκία και [μπι]ζέλια ...](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMjQycXrzDAenzFtzxm8MYTkvg17c_xfbhMir2mhLii_MQp5HxSjUTCj705QYxTREeVFd4lgxiB0WN8IolfY8hKfysbXKK-gCi09k9TyzAlq_WaTwx2oMO-YpEcx1Hs5g1o5girQ/s230/KUK.jpg)
Πριν από 21 ώρες
Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)
-
τίς δὲ βίος; κουκουζέλη ι τίς δὲ βίος, τί δὲ τερπνὸν ἄτερ χρυσῆς Ἀφροδίτης; τεθναίην, ὅτε μοι μηκέτι ταῦτα μέλοι, κρυπταδίη φιλότης ... -
Από πού φαίνεται ο σεφ; Από το πώς φτιάχνει τα μακαρόνια. Ένα σύνηθες πρόβλημα με τις μακαρονάδες είναι ότι όλοι δίνουν συνταγή για σάλτσε...
-
CD δώρο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΕΛΑΚΗΣ Άλλοτες όταν εκούρσευαν Ανασυνθέσεις κοσμικής μεταβυζαντινής μουσικής 16ου και 17ου αιώνα από αγιορεί... -
Ξεκίνησα με αυτό εδώ, χωρίς περαιτέρω προθέσεις. Πρόκειται για ένα (υστερο-) υπερλεξιστικό ποιηματάκι, των φοιτητικών μου χρόνων, μάλλον το... -
O Rob και ο Οt χτύπησαν την πόρτα κατά τις 4.30 τα ξημερώματα. Δεν έδειχναν καθόλου κουρασμένοι απ' το ταξίδι. Μονοζυγωτικοί δίδυμο... -
Ένα κοντσέρτο. Για άρπα. Και έγχορδα. Γιατί μόνον έγχορδα; Αυτοπεριορισμός ή μήπως μια δολίως υποκρυπτόμενη φιλοδοξία –σιγά τον δόλο δηλ... -
Συνταγή μουσικής σούπας Υλικά: λούπες: ήτοι, έτοιμες ηχογραφημένες φρασούλες, με δυνατότητα αυτοανακύκλωσης και μεταξύ των συρραφής,...
-
Περνάω αρκετό χρόνο, τον περισσότερο ίσως της καθημερινότητάς μου, στο ψηφιακό μου εργαστήρι. Ψηφιοστάσιο θα το έλεγα, γιατί αν έπρεπ...
-
Χρόνια Πολλά. Δώρο κασέτα... με ένα κλικ την ακούτε στο YouTube ή την κατεβάζετε με κλικ εδώ ΚΑΛΑΝΤΑ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ ... -
Η μουσικοπαιδαγωγική είναι μια διδακτική επιστήμη, ή μάλλον μια επιστήμη της μουσικής διδακτικής, που στόχον έχει να προσηλυτίσει τα "...
2 σχόλια:
Το αυτό ισχύει και για το ζειν...
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το blog του vasstath.
Ωραίο που είναι το διαδίκτυο τελικά! Ένα ανέκδοτο λέει ότι η "καλλιτεχνική" θλίψη του Cage όταν πέθαινε ήταν ότι δεν θα προλάβαινε την ευρεία χρήση των υπολογιστών. Εμείς οι αταριστές γερόλυκοι ζήσαμε ηρωικά χρόνια...
Να λοιπον ο μυθος, στο οποίον όλοι εισαγόμαστε σιγά σιγά. Να το καινούργιο, όχι διήγημα μα μυθιστόρημα, που φτειάχνεται μέρα την μέρα. Τα πλήκτρα τρελάθηκαν, τακ τακ χτυπάνε μες την νύχτα, κι εμείς, απ' το κρεβάτι μας, τ' ακούμε, έτοιμοι, με το κουμπί του πανικού στο χέρι.
Θα ξημερώσει, λέμε, αύριο;
Δημοσιεύω κι ο θεός βοηθός!
Φιλικά Β.Σ.
Δημοσίευση σχολίου