KRATIMOKATAVASMA: Ραμσή...,

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 28, 2008

Ραμσή...,

.....Μπόρις, μπορείς να προκριθείς.
μια πολύτεχνη (!) γατο'ι'στορία σε περιβάλλον άπω φουτουριστικής παρακμής......

από το ΚΟΣΜΙΚΟ ΑΝΑΤΟΜΕΙΟ του Γρηγόρη Σεμιτέκολο

......και μην ξεχνάτε

η ΕΚΘΕΣΗ είναι πάντα ανοικτή

και ανανεώνεται τακτικά

Η Κόλαση

Έβγαινε

ένα ζεστό σκοτάδι

κι αυτός

είχε ξεχάσει το κεφάλι

που επίμονα

αρνιότανε

τα δόντια

τώρα

βασίλευε

ο τρελός

ένα μπαμπάκι

και η πίσσα

ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ

Τα Στίγματα (1962)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: Κύριε Μπερεκέτη
ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Δεν θα μείνω πολύ στην Ελλάδα, κάποια μέρα όμως θα σας επισκεφθώ για να συζητήσουμε αλλά κωρίως για να πιούμε.
Μπόρις; Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008 στις 2:23:00 π.μ. EET
γεράσιμος μπερεκέτης είπε...: Μπόρις, κάθαρμα. Άσε το τάχα μου-τάχα μου γλείψιμο και τις ευγένειες. Θέλεις να με εντυπωσιάσεις, όπως λέι και ο συγγραφέας σου. Αλλά να ξέρεις ότι ξέρω πως η βάση του εντυπωσιασμού των άλλων είναι κυρίως το τεράστιο μέγεθος της αυταρέσκειας του εντυπωσιάζοντος. Εγώ δεν μασάω. Σας ξέρω εσάς τις γάτες. Ακατάδεκτες. Ακατάδεκτες δήθεν, πριν φάτε - ένα στυλάκι "έχει κι αλλού πορτοκαλιές" - έτσι για να μην υπάρχει θεμέλιο υποχρέωσης, κι όταν σας ταΐσει κάποιος, ηθελημένα παραβλέποντας το σνομπ ύφος σας ("έχουν το ακαταλόγιστο, συμπαθητικά ζωάκια"), τότε είναι που ξεχειλίζοντας αγνωμοσύνη, σηκώνεστε και φεύγετε με το κινησιολογία πρώην διευθυντή τραπέζης, όστις πέρασε από την τράπεζα που κάποτε διηύθυνε για να πάρει τη σύνταξή του.

Μόνον ένα γατί είναι καλό και έχει τρόπους. Ο Κοψονούρης, το γατί που έχουμε με τη γυναίκα μου. Είναι το μόνο σεβαστικό γατί που έχω γνωρίσει.

Μπόρις, κάνε καριέρα, αλλά όχι πολλά-πολλά.; Κυριακή 2 Μαρτίου 2008 στις 1:39:00 π.μ. EET