Πέμπτη, Μαρτίου 10, 2005

ΜΙΑ ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ΣΚΕΤΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΥΛΙΚΑ για ένα πακέτο

1 πακέτο μακαρόνια τα πιο ψιλά, να προσομοιάζουν τα κινέζικα νουγκλς (Νο 1 στα Μπαρίλα, 12 στα Μίσκο, ή αντιστρόφως - δε θυμάμαι).
1 κολοκύθι.
4 πιπεριές κέρατα διαφέρουσες ως προς το χρώμα (κόκκινη, πράσινη, κίτρινη, πορτοκαλιά).
2 καρότα.
2 μάτσα ρόκα
Παρμεζάνα τριμμένη και παρμεζάνα άτριφτη.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ (δημοσία)

Βράζουμε τα μακαρόνια, ως κατωτέρω αναφέρομαι σε σχετική καταχώρηση. Πριν τα κατεβάσουμε κρατάμε ένα ποτήρι από το νερό τους.
Ψιλοκόβουμε τα κηπευτικά μας (όχι βέβαια τη ρόκα) σαν μπατονέτες, κατα μήκος, έτσι που να μοιάζουν κι αυτά με μακαρόνια.
Τα ρίχνουμε σε ανίλαδο τηγάνι και προσθέτουμε το νερό των μακαρονιών. Τα αφήνουμε να βράσουν και να πιούν το νεράκι και εν τω μεταξύ:
Μαδάμε το ένα μάτσο ρόκα και το κρατάμε στην άκρη. Τα κοτσάνια που περίσσεψαν και όλο το άλλο μάτσο ρόκα τα ψιλοκόβουμε.
Τα κηπευτικά μας έχουν πιη το νεράκι τους και τότε ρίχουμε λάδι να τηγανιστούν. Μόλις αρπάξουν ρίχνουμε την ψιλοκομμένη ρόκα και μαζί, λίγο κάρυ, τρία πιπέρια και μπούκοβο, βασιλικό και ρίγανη. Σβύνουμε με κρασί, άσπρο αρωματικό π.χ. Λήμνος να ναι και φθηνό.
Μετά ρίχνουμε μπόλικη σάλτσα σόγιας και σας υπενθυμίζω μη διανοηθείτε να προσθέσετε αλάτι, η σάλτσα σόγιας είναι ήδη πολύ αλμυρή. Κατεβάζουμε.
Τα μακαρόνια μας έχουν ψιλοκρυώσει. Ρίχνουμε λάδι από πάνω τους και τα ανακατεύουμε με το χέρι μας να πάει το λάδι παντού. Σε ένα τσουκάλι (προφανώς στο ίδιο που χρησιμοποιήσαμε) ρίχνουμε τα μακαρόνια και το παρασκεύασμα μας και ανακατεύουμε. Αν τα μακαρόνια δεν πάρουν όλα αυτό το υποκαφετί χρώμα της σάλτσας σόγιας, προσθέτουμε λίγο ακόμα.

ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΑ

Σε βαθύ μπωλ σαλάτας. Μία στρώση μακαρόνια, πασπάλισμα με τριμένη παρμεζάνα, κι από πάνω ρόκα μαδημένη. Δεύτερη στρώση μακαρόνια και το αυτό. Τρίτη στρώση και τελευταία μακαρόνια, από πάνω ρόκα μαδημένη έτσι που να τα καλύψει και από πάνω παρμεζάνα κομμένη φλούδες (με τον ειδικό φλουδοκόφτη). Αφήνουμε το πιάτο να κρυώσει για μισή με μία ώρα, διότι ξέχασα να σας πω, ότι πρόκειται περί σαλάτας μάλλον παρά περί μακαρονάδας.
Μόλις κρυώσει (σε φυσικό περιβάλλον, όχι κομπίνες με ψυγείο, θα βουτυρωθεί το λάδι), ρίχνουμε παρθένο λάδι ή καλύτερα αγουρέλαιο από πάνω. Θα δώσει μυρωδιά. Ραντίζουμε με μπαλσάμικο και ............. με Σαμιώτικο γλυκό κρασί.

Φροντίζουμε να έχουμε παγώσει ένα Σαμιώτικο κρασί και πριν φάμε πίνουμε ένα σφηνάκι.
Η μακαρονάδα_σκέτο_ποίημα τρώγεται και μόνη της και ως συνοδευτικό. Μόνη της θέλει το κρασί με το οποίο σβύσαμε, ή και ροζέ αγορείτικο.

Σε επόμενη καταχώρηση επιφυλάσσομαι για ένα ποίημα σκέτη μακαρονάδα........

Δεν υπάρχουν σχόλια:

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)