ΑΧΤΑΡΜΑΔΑΚΙ

κ α λ ή σ υ ν τ α γ ή ε ν α π ο γ ν ώ σ ε ι

ΥΛΙΚΑ
Οτιδήποτε στερεό και ήδη μαγειρεμένο στο ψυγείο μας, καθώς και περισσεύματα σαλάτας.
Π.χ. πατάτες γιαχνί, σπανακόρυζο, λίγο κοκκινιστό, σουβλάκι εκ παραγγελίας (εννοώ τυλιχτό, με τα σέα και τα μέα και τα τζατζίκια), ολίγη χωριάτικη, καθώς και ότι ψιλολόι μαρούλι, λάχανο. Επίσης δεκτά ήδη βρασμένα μακαρόνια και ρύζι παντιοτρόπως μαγειρεμένο, επίσης και όσπρια.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ψιλοκόβουμε όλα τα υλικά, ακόμα και τα ήδη ψιλοκομμένα.
Όλα στο τηγάνι, αφού έχει κάψει (μεταξύ των υλικών του αχταρμαδακίου σίγουρα υπάρχουν και κάποια λιπαρά, άρα δεν λαδώνουμε πριν). Λίγο κρασάκι, τάχα για σβύσιμο και για "σεφάρισμα", διότι είμεθα σεφ. Δεκτή και η ρετσίνα Κουρτάκη. Μια και βάλαμε κρασί ρίχνουμε και ένα φύλλο δάφνης αν έχουμε. Το μυστικό είναι η απόγνωσή μας και η διάθεση δημιουργίας.
Επίσης ένα άλλο μυστικό είναι η δια των μπαχαρικών πολιτισμική ισοπέδωση.
Κάρυ, όλων των χρωμάτων πιπέρι, πιπερόρριζα, σκόρδο ξερό (λίγο, διότι είμεθα σεφ), και από βοτάνια βασιλικό και ρίγανη. Ο καλός ο δήθεν σεφ, έχει απ' όλα τα μπαχάρια.
(Εν τω μεταξύ, μην το ξεχνάτε, όλα αυτά τηγανίζονται και όσο καθυστερείτε, τόσο αναβαίνουν τα λιπαρά που θα προσλάβετε τρώγοντας το αποτέλεσμα).

Και τώρα το κολπάκι: σάλτσα σόγιας.
Χρώμα και μυρωδιές εξωτικές και πλήρης ομογενοποίησις.

ΣΕΡΒΙΡΙΣΜΑ
Πάει πολύ σε πιατέλλα. Στη μέση το αχταρμαδάκι.
Γύρω-γύρω τώρα: Αν έχουμε ψωμί το κόβουμε φετούλες ψιλές σα χαρτί και το περνάμε από το τηγάνι να καψαλιστεί, και μετά το στολίζουμε αφού το κόψουμε σε ημισελήνους, γύρω-γύρω στην πιατέλα.
Επειδή μάλλον έχουμε παρασκευάσει κάτι το επισφαλές, καταφεύγουμε σε ενδιάμεσους ασφαλείς στολισμούς που παίζουν τις σως, ήτοι, κομπαλάκια μουστάρδας, κέτσαπ και μαγιονέζας. Για άλλοθι διακόπτουμε την ακολουθία με κόμπους γιαουρτιού 1,5% λιπαρά.

Πολύ ιν είναι το αχταρμαδάκι-όχι τα περίγυρα- να το σκεπάσουμε με ρόκα και παρμεζάνα, εγώ φροντίζω να έχω πάντα.

Συνοδεύεται με ΚΑΠΝΙΑ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ. Τηλέφωνα επικοινωνίας 166 και βάλε......

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ
Το εν λόγω φαγητό, θεωρείται ιδιαιτέρως ερωτικό, διότι ο λόγος παρασκευής του, είναι σίγουρα ένα άλλο πρόσωπο. Κανείς δεν θα ήθελε να κάνει τέτοιο κακό μόνο για τον εαυτό του.