Τρίτη, Μαρτίου 12, 2019

LYDIAN sTone




Πρόκειται για μια υπόσχεση που κράτησα.
Όταν είχα δει αυτή την φωτογραφία στο f/b του φίλου μου Γιώργου Σεργάκη, είχα σχολιάσει:

"Το αγκαζάρω για εξώφυλλο CD. Τώρα πρέπει να φτιάξω και τα κομμάτια." 



  


Τα κομμάτια τα έφτιαξα και ιδού ένα άυλον CD ψηφιακής μορφής. Ο τίτλος LYDIAN sTONE είναι ένα λογοπαίχνιο, ένας συμφυρμός  της λυδίας λίθου και του λύδιου ή λυδικού τόνου (= λυδικός τρόπος, η λυδική κλίμακα).

Ζούμε σε μία ωραία εποχή. Όλα τα συνθεσάιζερ που ζαχαρώναμε στην μετεφηβική ηλικία, κυκλοφορούν σε άυλη ψηφιακή μορφή - με 100 € μπορείς να αποκτήσεις ως VST (Virtual Studio Technology) κάθε άπιαστο όνειρο των 70s, 80s, 90s, που κόστιζε μια μικρή περιουσία. Με ήχους από τις παλέτες των "παλαιών" πλέον οργάνων, έφτιαξα αυτή τη συλλογή, ως απωθημένο τρόπον τινά. Ο προορισμός της, όπως λέει και το εξώφυλλο, είναι music for my friend's car. Το αμάξι του φίλου μου, είναι ο μόνος βέβαιος χώρος ακρόασης αυτών των κομματιών. Θα αξιοποιηθούν κατά τας καλοκαιρινάς του κρητικάς διαδρομάς, μεταξύ Τυλίσου και Ηρακλείου - κάπου εκεί ανάμεσα άλλωστε, έχει τραβηχτεί και η φωτογραφία ... του ήδη εξωφύλλου.

Επίσης, έχω να παρατηρήσω, ως ερασιτέχνης καταθλιπτικός, ότι αυτή η ψηφιακή εποχή έχει ως σκόρος διατρήσει  θριαμβευτικώς και άλλες πτυχές του παλαιότροπου βίου μας. Δεν χρειάζεται πλέον να συναντηθείς με κάποιον για να ακούσετε μαζί τα κομμάτια που έφτιαξες, και στο τέλος να του πασάρεις μια κασετούλα (πιο παλιά), ένα σιντάκι (αργότερα) ... Του πασάρεις ένα λινκ μιας ανάρτησής σου, σου κάνει λάικ και αυτός και όποιος άλλος θέλει, χωρίς απαραιτήτως να ακούσει και τα κομμάτια, και όλοι γλιτώνουν από χρόνο και έξοδα μετακίνησης, έξοδα για κρασί και μεζεδάκια, έξοδα συναισθημάτων...

ΥΓ
Παρότι ελεύθερα στο YouTube, επίσης κυκλοφορούν και εις τας (ματαιοδόξους) ψηφιακάς πλατφόρμας από την musicmirror.gr Καθρέφτης ήχων αληθινών:

https://itunes.apple.com/…/george-hatzimichel…/id1126289100…
https://www.amazon.de/s?k=hatzimichelakis&ref=nb_sb_noss
https://www.deezer.com/en/artist/10575031

Κυριακή, Μαΐου 06, 2018

ΠΟΛΥΜΕΤΡΑ - με το Sibelius

Πολύμετρα με το Sibelius: Πειραιάς - Αθήνα μέσω Λαμίας

Δείτε έναν τρόπο εδώ (μεγαλώστε το βίντεο σε πλήρη οθόνη και επιλέξτε HD 1080):



Ακολουθεί μια απλή μικρή σπουδή για πιάνο πάνω στα πολύμετρα - συνδυασμός 4/4 με 5/4


Παρασκευή, Μαρτίου 23, 2018

Η άλλη Σύρος

Η Σύρος των ονείρων μου είναι ένας τόπος που με υποδέχεται βραχώδης με αραιή βλάστηση βραχονησίδας, ποώδη αλλ’ εξαισίως αρωματική. Προσεγγίζεται με πλοίο το οποίον ωστόσο μετεπιβιβάζει τους επιβάτες σε λάτζα για να βγούνε σε μία ηπίας κλίσεως σειρά βράχων, απ’ όπου αναρριχόμενοι εξαϋλώνονται καθώς φτάνουν στο πλακόστρωτο πλάτωμα που μοιάζει με ένα μεγάλο μπαλκόνι, να βλέπεις όλο το νησί να το θαυμάζεις και να γεμίζεις χαρά. Κι έτσι στο μπαλκόνι αυτό, όποτε επισκέπτομαι τη Σύρο στα όνειρά μου, στο τέλος φτάνω και στέκομαι μόνος να θαυμάζω και να χαίρομαι. Αυτή τη φορά υπήρξε εξαίρεσις.

-Πόσο χαίρομαι που ήρθαμε μαζί, Κουκουζέλη. Μα στ’ αλήθεια είμαστε στη Σύρο; Πώς ήρθαμε;
-Πήραμε το πλοίο και ήρθαμε.
-Δεν θυμάμαι τίποτα. Πολύ χαίρομαι που είμαστε εδώ παρέα. Ήρθαμε στ’ αλήθεια, το βλέπω. Μα δεν θυμάμαι …. πότε πήραμε το πλοίο; Τι ωραία που θα περάσουμε…Πήραμε στ’ αλήθεια το πλοίο;
-Ναι, πήραμε το πλοίο και ήρθαμε.
-Δεν θυμάμαι τίποτα.

Στο ισογειάκι, στο πατρικό μου, στον Άγιο Νείλο, σήμερα μαζευτήκανε πολλά παιδιά. Αγόρια κορίτσια δωδεκάχρονα ως δεκαπεντάχρονα. Πάντα νιώθω αμήχανος όταν έρχονται. Θέλω την ησυχία μου, ενώ αυτά είμαι σίγουρος, κάτι θα απαιτήσουν. Να χαϊδολογήσουν τους ταμπουράδες και τα τουμπελέκια, να πάνε να σκαλίζουνε το κομπιούτερ, να ζητάνε νερό και πού είναι η τουαλέτα, μετά να θέλουν να τους εξηγήσω τι ακριβώς κάνω, "α, ώστε είστε συνθέτης", να σηκώνονται να κάθονται, πέρα-δώθε πέρα-δώθε, ανακατωσούρα σκέτη και φωνές και καλαμπούρια, ζωηράδες, αγαρμποσύνες, παιδιά….. Αλλά αυτή τη φορά ήταν αλλιώτικα. Μπήκανε, καλησπερίσανε, σταθήκανε για λίγο να πάρουν μια ματιά απ’ το χώρο και ευγενικά ετοιμάζονταν να χαιρετίσουν και να φύγουν, οπού να σου ο ανηψιός μου-γερός νάναι-τετάρτη δημοτικού και είναι σαν μπεχλιβανής...

-Γιατί βρε παιδάκι μου δεν φοράς τίποτα κι είσαι μόνο με το παντελόνι και ξυπόλητος;

Αυτός δεν μου απάντησε, μόνο χασκογέλασε και άρχισε να πειράζει τα μεγαλύτερα του παιδιά, μια τα κορίτσια μια τ’ αγόρια, τα έσπρωχνε δοκιμάζοντας τη δύναμή του και αυτά όλο γελούσανε, γελούσε κι αυτός. Ώσπου πρόσεξα, μα πώς δεν το ‘χα προσέξει τόσην ώρα;

-Βρε σύ, τι πήγες κι έκανες. Ολόσωμο τατουάζ στο στήθος και στην πλάτη; Είναι αυτά για παιδιά δημοτικού;

Αυτός δεν χαμπάριασε και συνέχισε να στροβιλίζεται και να παίζει με τα μεγαλύτερά του παιδιά. Κάποια στιγμή κατάφερα να τόνε πιάσω και καθώς τριβόταν για να ξεφύγει ένιωσα ένα μεμβρανώδες υλικό να ξεκολλάει από πάνω του. Ευτυχώς το τατουάζ ήταν αυτοκόλλητο. Ησύχασα. Τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια είχαν κουμπώσει τα παλτά τους, χαιρέτησαν και έφυγαν. Ο ανηψιός μου ανέβηκε πάνω στης γιαγιάς. Τι ωραία… Ησυχία.

-Τι ωραία…. Ησυχία. Κουκουζέλη θα περάσουμε υπέροχα στη Σύρο. Μα, πώς ήρθαμε. Πες μου στ’ αλήθεια. Πώς ήρθαμε;
-Πήραμε το πλοίο και ήρθαμε.
-Δεν θυμάμαι.

Έβαλα τον καφέ να ζεσταίνεται. Τα μπατζούρια ήταν κλειστά, αλλά όχι τα τζαμιλίκια. Παρόλο που έξω ψιλόβρεχε και είχε το γεναριάτικο κρύο του, μέσα το ισογειάκι ήταν αρκετά ζεστό. Ώσπου να ζεσταθεί ο καφές ανέβηκα να δω τι κάνουν η μάνα μου κι ο πατέρας μου.

-Καλησπέρα.
-Αυτή που πήρε το πρωί τηλέφωνο πρέπει να δούμε αν πράγματι είναι της ασφαλιστικής.
-Ώχου ρε μάνα. Γι αυτό πάλι είσαι συγχυσμένη και με το πιεσόμετρο στο χέρι.
-Να αφήσετε ήσυχη τη μάνα σας και να αναλάβετε τις ευθύνες σας. Αυτή που πήρε τηλέφωνο, ξέρουμε αν είναι από την ασφαλιστική; Δεν βλέπεις τι απάτη κυκλοφοράει.
-Ρε μπαμπά, το είδα το τηλέφωνο στην αναγνώριση. Είναι της ασφαλιστικής. Αμάν. Μανία καταδίωξης…….
-Τις ευθύνες σας να αναλάβετε, έχετε γίνει ολόκληροι άντρες και δεν ενδιαφερόσαστε για τίποτα.
-Σιγά το μεσανατολικό. Πήρε μια ασφαλίστρια από την ασφαλιστική για να μας κλείσει ραντεβού και να μας φουσκώσει τα μυαλά μπας και κάνουμε και καμία ασφάλεια παραπάνω.
-Κι αν είναι απατεώνισσα; Εμείς στην εταιρεία της είχαμε άλλον ασφαλιστή. Τι δουλειά έχει αυτή να παίρνει τηλέφωνο;
-Σου είπα, ρε μάνα, το τηλέφωνο απ’ όπου μας πήρε είναι της ασφαλιστικής εταιρείας. Έφυγε ο παλιός μας ασφαλιστής και τώρα ανέλαβε αυτή.
-Και γιατί ο παλιός μας ασφαλιστής δεν μας πήρε ένα τηλέφωνο να μας ενημερώσει; Και είναι και ξάδερφος. Μωρέ θα πάρω εγώ αύριο τη Μαρία τη μάνα του και θα της τα ψάλλω.
Συγγενής σου λέει…
-Τι λες ρε μάνα; Τι δουλειά έχει η μάνα του; Όλοι με μας νομίζεις ότι ασχολούνται; Δουλειά ήταν, βρήκε καλύτερη και έφυγε ο ξάδερφος. Τρίτος ξάδερφος. Ξέρεις πόσους πελάτες είχε; Έφυγε, τέλειωσε. Σιγά μην τους πάρει έναν-έναν τους παλιούς πελάτες του για ενημέρωση. Αυτή, η πώς τη λένε, η Γεωργούλη, που τον αντικατέστησε, αυτή έχει τώρα την έννοια να μας πάρει για να βγάλει και κανένα μερτικό.
-Εγώ θα πάρω αύριο στην ασφαλιστική να τσεκάρω αν η Γεωργούλη είναι της ασφαλιστικής. Θα πάρω για λογαριασμό της μάνας σας. Εσείς να αναλάβετε τις ευθύνες σας. Κι άμα έρθει αυτή εδώ την ερχόμενη Τετάρτη, που η προφέσορα η αδερφή σου της έκλεισε ραντεβού, εγώ δεν υπογράφω τίποτα.
-Ποιος σου είπε ρε πατέρα να υπογράψεις κάτι. Για ενημέρωση θα έρθει η γυναίκα.
-Εγώ δεν της ανοίγω. Άμα θέλετε ανοίχτε της και καθίστε την ή στο ισόγειο ή πάνω στης αδερφής σου.
-Καλά. Κοιτάχτε να μη συχυζόσαστε με σαχλαμάρες.
-Σαχλαμάρες είναι που ολόκληροι άντρες δεν ενδιαφέρεστε. Και συχύζετε τη μάνα σας.
-Ωχ, πάλι απ’ την αρχή. Μόνοι σας συχυζόσαστε για το τίποτα. Πάω απάνω να παίξω λίγο με το μικρό.
-Ανεύθυνοι.

Κατέβηκα για μια στιγμή κάτω και έκλεισα την καφετιέρα να μην μου τον κάνει καβουρντιστό τον καφέ. Ο ξαναζεσταμένος γαλλικός είναι θεριστικός για το στομάχι, αλλά δεν μου πάει να πετάω από το πρωί στο απόγεμα μισή καφετιέρα καφέ. Την έκλεισα και ανέβηκα πάνω. Δεν άναψα φως στις σκάλες. Μου αρέσει να ανεβαίνω στα τυφλά αυτή την ολοΐσια πάνω σκάλα, τσεκάροντας αν δεν με έχει εγκαταλείψει η τεχνική των εφηβικών μου χρόνων να επιστρέφω μεταμεσονυχτίως αθόρυβα στο κατασκότεινο και να γλιστρώ στο κρεββάτι μου χωρίς να με πάρουν είδηση.

-Διάβασες τα μαθήματά σου, κολλητήρι;
-Όλα, παρακαλώ, Μπαρμπούλιη μου.
-Μπράβο. Τι θα παίξουμε… για δύο λεπτά όμως γιατί έχω δουλειά κάτω.
-Να παίξουμε αθόρυβο καυγά σε αργή κίνηση.
-Έγινε.

Και αρχίσαμε σαν σε ριπλέι τα ντιρέκτ και τα άπερκαπ, αλλά ο μουλωχτός μικρός φτάνοντας τη γροθιά του με αργή κίνηση στο μάγουλό μου, έδινε μια ξαφνική πίεση και μου την έχωνε μαλακά-μαλακά. Περιορίστηκα να του ρίχνω μερικά ελαφρά «εξευτελιστικά», όπως λέμε στην μεταξύ μας ορολογία, χαστουκάκια.

-Άντε γεια. Καλό σχολείο αύριο. Έχεις διαβάσει είπαμε, ε;…
-Ναιαιαι …. καληνύχτα.

Κατέβηκα τη μακρυά ολόισια σκάλα πάλι χωρίς φώτα. Έτσι το έσκαγα μεταμεσονυχτίως ως έφηβος. Έβαλα καφέ και άνοιξα τον υπολογιστή. Άναψα μία πίπα και αράδιασα τις σημειώσεις μου. Άνοιξα το Finale και το κλαβιέ και ξεκίνησα να γράφω. Γράφω μουσική συνήθως απ’ ευθείας στον υπολογιστή, βασιζόμενος σε ελάχιστες σημειώσεις. Η δουλειά απόψε πήγε ρολόι. Με αντάμειψα εκεί κατά τις δέκα και μισή με ένα έξοχο κόκκινο κρασί. Μετόχι Τσάνταλη.

Τώρα έχοντας επιστρέψει σπίτι, και γράφοντας αυτό το ποστ πίνω για συμπλήρωμα ένα ποτήρι … μπά; Δεύτερο είναι; SYRAH. Έξοχο. Ακριβά δώρα των γιορτών. Πάντα ο μεσημεριανός υπνάκος στρώνει ωραία έναν βραδινό. Πάνυ ωφέλιμος.

-Τι καλά που θα περάσουμε στη Σύρο βρε Κουκουζέλη…. Μα στ’ αλήθεια έχουμε έρθει; Πώς ήρθαμε; Δεν θυμάμαι τίποτα.
-Πήραμε το πλοίο και ήρθαμε.

Τρίτη, Μαρτίου 13, 2018

Antonio Vivaldi - L `Estro Armonico - Concerto VI - διασκευή


Μια διασκευή του πασίγνωστου κοντσέρτου του Βιβάλντι για βιολί σε Λα ελάσσονα (Αρμονικός Οίστρος, op. 3 No 6), την οποία έκανα ειδικά προσαρμοσμένη στην ΣΥΜΦΩΝΟΠΕΤΡΑ, μικτή ορχήστρα σπουδαστών, καθηγητών και συνεργατών του Δημοτικού Ωδείου Πετρούπολης. Για την διασκευή βασίστηκα στην έκδοση του Άλφρεντ Αϊνστάιν (1880-1952), μουσικολόγου και εκδότη, εξαδέλφου του διάσημου επιστήμονα (ή και αντιστρόφως μπορεί να το δει κάποιος)... Την μακέτα της διασκευής την ακούτε παρακολουθώντας την παρτιτούρα (σε πλήρη οθόνη και ανάλυση HD) - πάλι Sibelius και NotePerformer:


Σάββατο, Μαρτίου 03, 2018

ΠΕΤΡΑ - PETRA

Ένα κομμάτι γραμμένο ειδικά για το Δημοτικό Ωδείο Πετρούπολης, για την ορχήστρα του, την ΣΥΜΦΩΝΟΠΕΤΡΑ, που αισίως κλείνει 15 χρόνια, προσαρμοσμένο έτσι ώστε να συμμετάσχουν στην εκτέλεσή του από τους πιο αρχάριους μαθητές κυρίως των εγχόρδων έως και τους πιο προχωρημένους. Έχουμε στο Ωδείο μας πάνω από 60 παιδιά στο βιολί, στο τσέλο και το κοντραμπάσσο ... οι βιόλες αργότερα -αλλά έχουμε καλούς, πιστούς συνεργάτες. 
Το οστινάτο χάριν των αρχάριων μοιραία με οδήγησε σε περιβάλλον Μπολερό και το ντρίπλαρα με Εθνική Σχολή, αξιοποιώντας επίσης το δεδομένο υψηλό επίπεδο κάποιων μαθητών κυρίως στα πνευστά, και ασφαλώς των καθηγητών που θα συμμετάσχουν, σε καντέντσες ή δύσκολες φράσεις. Αυτού του είδους η γραφή που περισσότερο αντιμετωπίζει ζητήματα συνθηκών, από μιαν άλλη πλευρά με ευχαριστεί όσο τίποτε άλλο.
Θα ακούσετε μακέτα-έπαινο για το NotePerformer και το Sibelius.
Η αυθεντική ηχογράφηση από το Θέατρο Πέτρας, μετά τις 28 Ιουνίου ... πρώτα ο Θεός...


Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2018

Πρόγραμμα Μουσικής Σημειογραφίας που τραγουδάει τους στίχους ... κανονικά (όχι ααα οοο)


Πριν από μία εβδομάδα, μια εξέχουσα απόφοιτος του Δημοτικού Ωδείου Πετρούπολης, της τάξης Αντίστιξης,  η Ν.Σ.Σ., με ρώτησε για το αν υπάρχει  VST instrument, που να μπορεί σε συνδυασμό με κάποιο από τα γνωστά προγράμματα σημειογραφίας (Finale, Sibelius ... το δωρεάν MuseScore κακώς το περιφρονείτε) να τραγουδάει τους στίχους, έχοντας υπ' όψιν της να πάρει μιαν ιδέα τού πώς ακούγονται το Μοτέτο και το θέμα 8φωνης Χορωδίας που είχε γράψει στις πτυχιακές εξετάσεις της.

Αρχικά το μυαλό μου πήγε στο άκρως επιθυμητό αλλά και για την τιμή του άκρως απαγορευτικό VST, το EastWest Symphonic Choirs  στο οποίο σας παραπέμπω για να .... θαμπωθείτε ακούγοντας τα audio demos του και για να το χαζέψετε γενικώς. Πανάκριβο, αξίζει τα λεφτά του, αλλά, αλλά, αλλά ...

α) Δεν έχει αυτονομία σημειογραφική, δεν είναι πρόγραμμα σημειογραφίας, είναι μόνο ... virtual χορωδία - χρειάζεται "πλάι του" ένα πρόγραμμα μουσικής σημειογραφίας ή ένα πρόγραμμα DAW όπως π.χ. το Cubase (διότι επίσης περιφρονείτε το δωρεάν LMMS).
β) Δεν είναι τόσο απλό στην χρήση του, ούτε τόσο άμεσο όσο θα περιμένατε. Δεν τραγουδάει μόλις περάσετε στο πρόγραμμα μουσικής σημειογραφίας τα lyrics.  Χρειάζεται αρκετός προγραμματισμός για να επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
γ) Πιο χρήσιμο στις μέρες μας είναι το πετρέλαιο θέρμανσης....

Παρόμοια με το EastWest Symphonic Choirs υπάρχουν και άλλα εξίσου ακριβά VST. Γκουγκλάρετε και ... ευρήσεται - επιφυλάσσομαι)
Να όμως που στο διαδικτυακό σύμπαν υπάρχει πρόνοια και για τον φτωχό:

Σε δεύτερο χρόνο λοιπόν, θυμήθηκα ένα αξιοπρόσεχτο πρόγραμμα το οποίο, τότε στην δεκαετία του 1980 που οι υπολογιστές είχαν RAM 64k (ο θρυλικός COMMODORE 64), αν ως μαθητής αντίστιξης το είχα στην διάθεσή μου, μάλλον θα είχα πάει στο τρελάδικο από το πολιτισμικό σοκ, ή και θα ανέβαλα τις πτυχιακές μου καθότι, επιρρεπής στο να κολυμπάω σε κάθε χασομέρι, θα είχα ξεκινήσει να φτιάχνω με αυτό διάφορα καλαμπούρια.

Πρόκειται για το Melody Assistant , ένα φθηνό προγραμματάκι (30 €) που κυκλοφορεί από τις αρχές της [νέας] χιλιετηρίδος (μην πάει το μυαλό σας στην εποχή της μάχης του Μάτζικερτ), και το οποίο συνοδεύεται από το ενσωματωμένο σε αυτό Virtual Singer  (+20€) τα οποία εν συνδυασμώ .... ΝΑΙ !!! .... τραγουδούν τους στίχους και μάλιστα σε διάφορες γλώσσες μεταξύ των οποίων και ... ΕΛΛΗΝΙΚΑ!!! (ολίγον προς το στυλ Τόνι Πινέλι)

Η δοκιμαστική έκδοσή του είναι δωρεάν χωρίς χρονικό περιορισμό.

Απλώς γράφεις τις νοτίτσες σου. Μετά από κάτω περνάς τους στίχους στην γλώσσα που θέλεις. Ενεργοποιείς το Virtual Singer, επιλέγεις την γλώσσα των τραγουδιστών σου, την θέση τους στην σκηνή (!), βάζεις και λίγο βαθάκι (πάντα μέσα από το ίδιο πρόγραμμα).... και ακούς αυτό (μην παραλείψετε να μεγεθύνετε το παράθυρο του βίντεο για να δείτε όλη την πλατφόρμα του προγράμματος):

Παράδειγμα 1 ΛΑΤΙΝΙΚΑ



Παράδειγμα 2 ΕΛΛΗΝΙΚΑ

                                             

Πέμπτη, Μαρτίου 01, 2018

Μηχανές υπολογισμού και διερεύνησης μουσικών διαστημάτων

Frequency to Musical Note Converter

Το οφείλουμε στο UNSW, Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ, και ειδικότερα στον Andrew Botros.

Το εργαλείο αυτό βοηθά στο να "μεταφραστεί" μια δεδομένη συχνότητα σε νότα. Πχ βάζοντας στο κουτάκι τον αριθμό 325, ο διερευνητής μας πληροφορεί ότι πρόκειται για το Ε4 (μι της πρώτης γραμμής στο κλειδί του σολ) χαμηλότερο κατά 24 cents (24/100 του ημιτονίου - η οκτάβα διαιρείται σε 1200 cents, 100 για κάθε ένα από τα συγκερασμένα 12 ημιτόνια που την απαρτίζουν). Ο υπολογισμός γίνεται με δεδομένο ότι το A4 (λα του 2ου διαστήματος στο κλειδί του σολ) αντιστοιχεί στη συχνότητα 440Hz.

Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και για τον υπολογισμό ενός διαστήματος εκπεφρασμένου σε μαθηματικό λόγο. πχ το διάστημα του ελάσσονος τόνου, όπως ορίζεται στο ΜΕΓΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΝ του Χρυσάνθου: 12/11


  • Μετατρέπουμε με μία απλή διαίρεση τον κλασματικό 12/11 σε δεκαδικό: = 1,090909091
  • Πολλαπλασιάζουμε το 440 που αντιστοιχεί στο A4 με τον δεκαδικό που αντιστοιχεί στο 12/11.
  • Παίρνουμε αποτέλεσμα 480.
  • Εισάγουμε το 480 στον Frequency to Musical Note Converter και μας πληροφορεί ότι αντιστοιχεί σε ένα "Β4 minus 49 cents" δηλαδή σε ένα Σι αμέσως υψηλότερο από το A4 (Λα4) 440Hz χαμηλότερο κατά 49 cents.
Δεδομένου ότι το Σι4 απέχει από το Λα4 κατά 2 ημιτόνια, δηλαδή 200 cents στο συγκερασμένο σύστημα, το διάστημα 12/11 αντιστοιχεί σε
200 - 49 = 151 cents.




Όμως, ένα πολύ καλύτερο εργαλείο για τον υπολογισμό διατημάτων/λόγων και για πολλούς άλλους σχετικούς υπολογισμούς είναι το Interval Conversion. Του βγάζω το καπέλο!!!

Πριν ξεκινήσουμε να δούμε τα πόσα χρήσιμα κάνει για μας, γλιτώνοντας μας πολύ χρόνο, ας πάμε να δούμε ολίγα περί συγκερασμού, και συγκεκριμένα περί ισοσυγκερασμού, όπως παρουσιάζονται στο Interval Conversion. Φυσικά, όσοι γνωρίζουν το θέμα, μπορούν να παρακάμψουν.




Στον πίνακα αυτόν μπορούμε να δούμε τα 12 συγκερασμένα διαστήματα που σχηματίζονται μέσα στην έκταση μιας  οκτάβας, σε αντιστοιχία με τους δεκαδικούς που εκφράζουν το συχνοτικό τους μέγεθος, καθώς και το μέγεθός τους μετρημένο σε cents. Όλα αυτά τα διαστήματα σχηματίζονται με βάση το μικρότερο από αυτά, το συγκερασμένο ημιτόνιο που αντιστοιχεί σε 100 cents. Μην σας φοβίζουν οι όροι, συγκερασμός, συγκερασμένο κλπ, διότι θα τους εξηγήσουμε πιο κάτω. Για την ώρα παρατηρείστε την "παρέλαση" των 12 διαστημάτων.

Δείτε και έναν παραστατικότατο πίνακα με τις νότες πάνω στο πιάνο και τις αντίστοιχες συχνότητές τους στο συγκερασμένο σύστημα:

Η κρίσιμη ερώτηση: Τι εννοεί ο ποιητής;



Απόδοση: Σε μερικούς αρέσει να μας λένε ότι το να αποκαλούμε μια συγκερασμένη 5η "τέλεια"  είναι μια λανθασμένη χρήση τού όρου και ότι τέλεια διαστήματα είναι μόνον αυτά που αποδίδονται με γνήσια κλάσματα (ακεραίων).

Τι συμβαίνει. Τα μουσικά διαστήματα, όπως μας έρχονται από την πυθαγορική παράδοση, αποδίδονται με μαθηματικούς λόγους, ως κλάσματα ακεραίων. Στον πίνακα που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τις κλασματικές αποδόσεις των διαστημάτων (στη στήλη Just intonation interval). Τα διαστήματα που εκράζονται με λόγους έχουμε συνηθίσει να τα λέμε φυσικά.
Η οκτάβα πχ αποδίδεται από το κλάσμα 2/1. Αυτό σημαίνει ότι το Ντο5 θα έχει διπλάσια συχνότητα από το Ντο4 που βρίσκεται μια οκτάβα κάτω του. Ο ήχος είναι κύμα, το γνωρίζετε, και κάθε ήχος έχει μία θεμελιώδη συχνότητα που καθορίζεται από την συχνότητα του κυματισμού του, πχ ο ήχος του Λα του 2ου διαστήματος μέσα στο πεντάγραμμο "κυματίζει" 440 φορές μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Το Ντο6 κατά συνέπεια θα έχει 4πλάσια συχνότητα από το Ντο4. Το φυσικό ημιτόνιο εκφράζεται από το κλάσμα 16/15. Μια μείζων "φυσική" κλίμακα απαρτίζεται από τόνο μείζονα 9/8, τόνο ελάσσονα 10/9, φυσικό ημιτόνιο 16/15, τόνο μείζονα 9/8, τόνο μείζονα 9/8, τόνο ελάσονα 10/9 και φυσικό ημιτόνιο 16/15. Όλα αυτά τα 7 κλάσματα, αν πολλαπλασιαστούν μεταξύ τους μας κάνουν 2/1, μια οκτάβα δηλαδή, επειδή η "φαινομενική άθροιση" των διαστημάτων γίνεται με πολλαπλασιασμό των λόγων τους .... σκεφτείτε το, έτσι είναι (θυμηθείτε τις οκτάβες του Ντο, πιο πάνω).
Για δοκιμάστε να πολλαπλασιάσετε μεταξύ τους 12 φυσικά ημιτόνια. 16/15 στην δωδεκάτη δηλαδή. Ή 6 μείζονες τόνους. Ή 6 ελάσσονες. Κανένα από αυτά τα γινόμενα δεν ισούνται με 2/1=2 Αυτό σημαίνει ότι καμία από αυτές τις δομικές υπομονάδες της "φυσικής" κλίμακας δεν μπορεί να γίνει ο αποκλειστικός δομικός λίθος της. Αλλά και από την άλλη πλευρά να το δούμε, είναι αδύνατον η "12ης τάξεως ρίζα του 2" να εκφραστεί με λόγο ακεραίων, εφόσον είναι άρρητος αριθμός. (Γιατί "12ης τάξεως ρίζα του 2"; Μα αυτός είναι ο μόνος αριθμός που αν πολλαπλασιαστεί 12 φορές με τον εαυτό του μας δίνει αποτέλεσμα 2 = 2/1 που εκπροσωπεί την οκτάβα). Ε, και λοιπόν πού είναι το πρόβλημα; Δεν μπορούμε να αρκεστούμε σε "φυσικές" μορφές κλιμάκων, αρμόζοντας 7  λόγους ακεραίων που θα μας δίνουν αποτέλεσμα 2; Ναι, αν τραγουδάμε, ή αν παίζουμε άταστα όργανα, ή και πνευστά ακόμα. "Κουρδίζουμε" με το εκπαιδευμένο αυτί μας. Όμως τι γίνεται με ένα πληκτροφόρο; Ή με ένα όργανο με τάστα;
Αν φτιάξουμε την μείζονα κλίμακα από το πλήκτρο Ντο, τότε η συχνότητα της ΙΙ βαθμίδας της, του Ρε, θα πρέπει να έχει τιμή 9/8 της συχνότητας Ντο, και το Μι (η ΙΙΙ βαθμίδα) 9/8 x 10/9. Αν φτιάξουμε  ίδιας δομής κλίμακα από τη νότα Ρε, τότε το Μι θα πρέπει να έχει συχνότητα 9/8 της συχνότητας του Ρε. Δηλαδή θα πρέπει -μέχρι στιγμής- να έχουμε 2 Μι. Ένα ως σωστή "φυσική" ΙΙΙ βαθμίδα του Ντο, και ένα ως ΙΙ βαθμίδα (πάντα φυσική) του Ρε. Χάος. Δεν αρκούν 12 μόνον πλήκτρα για μία οκτάβα. Θεωρητικά μάλιστα, χρειαζόμαστε άπειρα πλήκτρα, αφού πάντα θα αναφύεται μία καινούργια αφετηρία για να σχηματιστεί πάνω της μία κλίμακα ... σκεφτείτε το. Εδώ, λοιπόν χρειάστηκε ο συγκερασμός. Όλα τα "φυσικά" διαστήματα πλην της 8ας καταργούνται και παραδίδουμε την "οικονομία" των πληκτροφόρων στους άρρητους αριθμούς. Θεωρούμε το ημιτόνιο, ως διάστημα που εκφράζεται από τον άρρητο "12ης τάξεως ρίζα του 2" και όλα τα άλλα διαστήματα ως δυνάμεις αυτού του αριθμού. Αυτός είναι ο συγκερασμός. Και γιατί παρακαλώ να μην θεωρείται "φυσικός". Στη Φύση, τα πάντα λαμβάνουν χώρα ή ερμηνεύονται με λόγους ακεραίων; Και για όσους διαμαρτύρονται, δείτε την σύγκριση τιμών μεταξύ "φυσικών" και "συγκερασμένων" συχνοτήτων. Ανεπαίσθητη διαφορά. Όχι; Συμφωνώ. Κι εγώ ακούω τη διαφορά "φυσικών" και "συγκερασμένων" διαστημάτων. Αλλά, όχι δυσάρεστα, τουλάχιστον όχι προκειμένου για Μπαχ.

Ας θαυμάσουμε τώρα το Interval Conversion:




1. Πρώτος ένας μετατροπέας των cents που εκφράζουν το μέγεθος ενός διαστήματος, σε δεκαδικό που εκφράζει τη συχνοτική διαφορά της κορυφής από τη βάση του. Καθώς και το ανάποδο.






2. Δεύτερος, τι θαύμα; Ένας μετατροπέας που μετατρέπει τη διαφορά δύο συχνοτήτων σε cents. Μπορούμε στη θέση των συχνοτήτων να βάλουμε ακεραίους, που είναι αριθμητής και παρονομαστής ενός λόγου που εκφράζει κάποιο πυθαγόρειας λογικής διάστημα. Καλό ε;


3α. Τρίτος, ένας υπολογιστής που υπολογίζει την τιμή μιας συχνότητας με βάση την απόστασή της κατά έναν αριθμό βασικών υπομονάδων από μία δεδομένη συχνότητα.





3β. Το σαγηνευτικό όμως είναι ότι μπορεί ο αριθμός των υπομονάδων που διαιρούν την οκτάβα να είναι οποιοσδήποτε επιθυμούμε. 72 πχ, που βολεύει και όσους ασχολούνται με την Βυζαντινή Μουσική, ή στα 53 για όσους ασχολούνται και με την Οθωμανική.






4. Και τελευταίο αυτό που κάνει και το Frequency to Musical Note Converter, αλλά το Interval Conversion το κάνει πολύ καλύτερα. Δείτε και θα καταλάβετε:



Ε, τι να κάνουμε.. Οι Γερμανοί έχουν άλλον αέρα.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2018

Τρεις Παρενθέσεις / Τhree Parentheses






Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2017

Symphony no 1 - ΣΥΜΦΩΝΙΑ αρ. 1

It was written in the spring of 2016

The parts:

I: Sonatine
II: Cycladic Era
III: Anakatranafráta
IV: Folkloric Acid

Γράφτηκε την άνοιξη του 2016

Τα μέρη:

Ι: Σονατίνα
ΙΙ: Κυκλαδική Εποχή
ΙΙΙ: Ανακατραναφράτα
IV: Φολκλορικόν Οξύ




Σάββατο, Νοεμβρίου 04, 2017

ACTION ST

CD από την Music Mirror Gr
Κυκλοφορεί σε ψηφιακή διανομή: Spotify,  iTunesKKBOXYandex, κ.ά.


Αυτό το άλμπουμ δημιουργήθηκε με το πρόγραμμα HighC του Thomas Baudel, ένα γραφιστικό εργαλείο μουσικής δημιουργίας, εμπνευσμένο από τα έργα της UPIC του Ιάννη Ξενάκη κατά τη δεκαετία του ’80. Η μίξη έγινε με το Cubase Artist 8.5 και το μάστερινγκ με το Wavelab Elements 9 και το Audacity.


Συνέθεσα τα πέντε αυτά κομμάτια σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2017. Η κύρια πρόθεσή μου δεν ήταν το να φτιάξω, ίσως με μικρές δόσεις χιούμορ, ατμοσφαιρικά τοπία και ακουστικές δράσεις που αναφέρονται σε διαστημικές εικόνες, ίσως και επηρεασμένες  από την δεκαετία του ’60, αλλά το να δείξω έμμεσα ότι αυτό που αποκαλείται τονική ακρίβεια και αρμονία είναι κάτι περισσότερο ευρύ και ρευστό, ακόμα και αν στο τέλος ο ακροατής έχει την αίσθηση ότι ακούει τονική μουσική.

Το ακούτε φυσικά και στο YouTube - εδώ η λίστα ή κλικ στο βίντεο από κάτω αν δεν θέλετε να φύγετε από τη σελίδα ...
Παράκληση: για την ακρόαση προτιμήστε ακουστικά ή καλά ηχεία, καθώς και μία μέση προς δυνατή ένταση, ώστε να αναδειχθεί όλο το εύρος συχνοτήτων και ηχοχρωμάτων.

Αντιστροφή

Έχω εξημερωθεί,
διότι μου είναι αδιάφορη
η εξ αρχής προδοσία
του τελευταίου στίχου
που θα υποσχόταν
ανατροπή
στη σωστή της θέση.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 02, 2017

ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ψηφιακόν δώρο του φίλου μου Κουκουζέλη, ή Silezukuk ή Γιώργου Σεργάκη


ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ
σε όλους τους τόπους και τους χρόνους

FLETCHER SBASSET πλωτάρχου του Αμερικανικού Ναυτικού

1885

κατεβαίνει από εδώ







Ως γιος καπετάνιου συγκινήθηκα. Για να εξασκήσω τα αγγλικά μου, μετέφρασα τον πρόλογο. Δικός σας:


ΠΡΟΛΟΓΟΣ
______


Ο
 παρών τόμος είναι μια προσπάθεια συλλογής των λαϊκών παραδόσεων για την θάλασσα και για τα περί αυτήν. Πολλοί από τους μύθους που καταγράφονται εδώ είναι τόσο παλιοί όσο και η ίδια η Ιστορία, και ακόμα περισσότερο, και μερικοί από τους πιο ενδιαφέροντες θρύλους έχουν επανειλημμένα δημοσιευτεί∙ αλλά, εξ όσων γνωρίζω, καμία ολοκληρωμένη συλλογή των θαλασσινών θρύλων δεν έχει γίνει ως τώρα. Δεν υποστηρίζω ότι η παρούσα εργασία είναι διεξοδική, καθώς πολλά έχουν γραφτεί για την μυστηριώδη θάλασσα, και πολλά μένουν για κάποιον μελλοντικό συλλέκτη των λαϊκών παραδόσεων, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των θαλασσινών θρύλων περιλαμβάνεται εδώ.
            Αυτοί οι θρύλοι προέρχονται από ποικίλες και πολύ διαφορετικές πηγές. Η συγκριτική μυθολογία μάς έχει διδάξει να μην περιφρονούμε ακόμα και την πιο  αλλοπρόσαλλη διήγηση, εάν αξιοποιώντας την, καταφέρουμε μέσω της σύγκρισης να φωτίσουμε μύθους ή παραδόσεις λογικοφανείς. Για την ερμηνεία των μύθων της Φύσης, αυτών της θάλασσας και του αέρα, έχω υιοθετήσει ως  ασφαλή οδηγό τις διδαχές του Cox, του οποίου τα συγγράμματα έχουν τύχει της αποδοχής των μελετητών. Τις καθιερωμένες εργασίες των Anthon, Murray, Gladstone, Keary, Fiske και Kelly επίσης έχω λάβει υπ’ όψιν και παραπέμπω σε αυτές. Αυτές οι μυθολογικές ιδέες των πρώιμων εθνών συχνά χρησιμεύουν σαν κλειδί για την ερμηνεία των πιο πρόσφατων δεισιδαιμονιών. «Οι θρησκευτικοί μύθοι της αρχαιότητας, καθώς και οι οικείες παραδόσεις της αρχαιότητας και των νέων χρόνων, έχουν την κοινή τους ρίζα  στα πνευματικά έθη της πρωτόγονης ανθρωπότητας. Πρόκειται για τις πλέον πρώιμες καταγεγραμμένες διατυπώσεις των ανθρώπων σχετικές με τον κόσμο μέσα στον οποίο γεννήθηκαν.» [1]
            Πολλοί που έγραψαν για τις λαϊκές παραδόσεις συμβουλεύτηκαν, ειδικά σε ό, τι σχετίζεται με την θάλασσα, το “Melusine”, ένα παριζιάνικο περιοδικό για την λαϊκή παράδοση, τις δημοσιεύσεις της Folk-lore Society, τις εργασίες του Jal, του Jones, των Bottrell, Hunt, Gregor, Sébillot, Grimm, Thorpe, Kuhn and Campbell.
Διαφωτιστικά στοιχεία για το θέμα μας, επίσης προέρχονται από διηγήσεις των μοναχών και των ιερέων κατά την διάρκεια των μέσων χρόνων, οι οποίοι για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους, τις διόγκωσαν με μύθους της αρχαιότητας και δεισιδαιμονίες των παγανιστών, και  μ’ αυτόν τον τρόπο εμπλουτίστηκαν πολλές διηγήσεις για αγίους και δαίμονες, πολλά έθιμα, κανόνες, καθώς και τελετουργίες των  ανθρώπων της θάλασσας. Οι  Maury, Collin de Plancy, Schindler και πολλοί άλλοι μας προσφέρουν τους θρύλους αυτούς που έχουν φιλοξενήσει στα γραπτά τους.
            Παραδόσεις, δοξασίες και έθιμα των σύγχρονων ναυτικών έχουν απανθιστεί  από διάφορες λαογραφικές συλλογές και από σελίδες συγγραφέων της ναυτοσύνης, όπως οι Jal, Marryat, Basil Hall, Melville, Cheever, Cooper και άλλοι που αναφέρονται σε αυτήν την εργασία, καθώς και από περιηγητικές και ταξιδιωτικές συλλογές των Pinkerton, Navarrete, Pigafetta και άλλων. Προσωπικές σημειώσεις και παρατηρήσεις κατά την διάρκεια της δεκαπενταετούς θητείας μου στο ναυτικό έρχονται να συμπληρώσουν αυτές τις θεωρήσεις.
            Οι ποιητές και οι στιχουργοί μπαλάντας έχουν, πάλι, ενσωματώσει πολύτιμο υλικό. Τα λόγια τους είναι αποκρυσταλλωμένη έκφραση δημοφιλών ιδεών – η αντανάκλαση της κοινής γνώμης, ενδεδυμένη με κομψότητα ή με μουσική φόρμα. «Τα παλιά λαϊκά τραγούδια, όπως εύστοχα αποκαλούνται, παραμένουν τώρα για μας ως μια παρακαταθήκη ιστορικών μαρτυριών για τα ήθη και τα έθιμα, για τις σκέψεις και τις δοξασίες, των περασμένων χρόνων.» Υπάρχει μια εκπληκτική ποσότητα αποθησαυρισμένων μύθων και λαϊκών παραδόσεων  στους Σαίξπηρ, Moore, Longfellow και σε άλλους ποιητές, για να μην μιλήσουμε για τα αρχαία κλασσικά έργα τα οποία υπερχειλίζουν από παραδόσεις λαϊκής προέλευσης.
            Προσπαθώντας να επιλύσω πολλά προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε διάφορα μέρη αυτού του τόμου, επιδόθηκα σε ένα αγώνα αποφυγής των προκαταλήψεων για κάθε θεωρία. Γενικά αυτές οι δεισιδαιμονίες είναι τα αποτελέσματα πολλών και διαφορετικών αιτίων, και θα αποδειχθεί ότι αν και προέρχονται, όπως οι περισσότεροι μύθοι της αρχαιότητας, από εικασίες για τα φυσικά φαινόμενα, άλλες επιρροές είχαν ισοδύναμο αποτέλεσμα στην εξέλιξη της σύγχρονης δεισιδαιμονίας. Στην πραγματικότητα υπάρχει συχνά μια λογική βάση για αυτές τις παραδόσεις, η οποία αν δεν λειτουργεί ως γεννήτωρ των θρύλων, λειτουργεί ως διαιωνιστής. Ο αγράμματος ναύτης λίγα θα μπορούσε να γνωρίζει για τις αρχαίες θεότητες της θάλασσας, για τις Νηρηίδες και τις Σειρήνες, κλπ, αλλά θα μπορούσε να αναγνωρίσει στο σφραγιδόλιθο, έναν θαλάσσιο ελέφαντα, ή το ντιγκόγκ, το πρόσωπο και το σχήμα μιας γυναίκας με ουρά ψαριού. Λίγα θα μπορούσε να γνωρίζει για τις κλασσικές και βιβλικές παραδόσεις γύρω από τα τέρατα των υδάτων, αλλά θα μπορούσε να δει υπέρογκες μορφές που ξεγελώντας τα μάτια του μεταλλάσσονταν σε τερατώδες χταπόδι, ή σε γιγάντιο θαλάσσιο φίδι, ή θα μπορούσε να φανταστεί την πιο πρόσφατη μορφή ενός επιπλέοντος φυκιού.
            Τα φυσικά αυτά αίτια έχουν ενισχυθεί, στο πλαίσιο της διαιώνισης αυτών των δεισιδαιμονιών, από τον συντηρητισμό του ναυτικού, ο οποίος προσκολλάται στις πεποιθήσεις του με μεγάλη επιμονή. Ο Γκριμ φωτίζει αυτό το σημείο όταν λέει: «Οι πρώτοι Σκανδιναβοί χριστιανοί  πίστευαν στον Χριστό, και παρ’ όλα αυτά επικαλούνταν τον Θωρ στα ταξίδια τους και στις δυσκολίες.» Ο ναυτικός, όπως έχει συχνά παρατηρηθεί, είναι ένα εύπιστο νήπιο σε πολλά πράγματα. Συχνά φοβάται λιγότερο τους φονικούς κανονιοβολισμούς από ένα πτώμα ή ένα φέρετρο, και τον ανησυχεί λιγότερο μια μανιασμένη θύελλα, απ’ όσο οι κατά φαντασίαν οιωνοί για επικείμενο ναυάγιο ή θεομηνία στον αέρα ή τη θάλασσα. O  Gibbon εκθέτει αυτά τα περιστατικά με τον καλύτερο τρόπο:
            «Υπάρχει μια σανίδα ανάμεσα στον ναύτη και την αιωνιότητα∙ και η περιστασιακή συναίσθηση αυτής της πραγματικότητας ίσως να έχει γενικώς να κάνει με τον σπόρο της δεισιδαιμονίας που μέσα στη φύση του κάθε στιγμή ελλοχεύει. Αλλά όποια και να είναι η αιτία, σίγουρα η  παραδοσιακή γνώση των θρύλων της θάλασσας είναι τόσο ποικίλη και ενδιαφέρουσα όσο οι μύθοι και οι παραδόσεις που στοιχειώνουν την φαντασία των στεριανών, και δεν προκαλεί έκπληξη που οι ναυτικοί, οι οποίοι παρατηρούν τα φυσικά φαινόμενα κάτω από τόσο ποικίλες και εντυπωσιακές συνθήκες, είναι προσκολλημένοι πεισματικά στις δεισιδαίμονες φαντασιοπληξίες τους. Οι άνεμοι, τα σύννεφα, τα κύματα, ο ήλιος, το φεγγάρι και τ’ αστέρια έχουν κάποιες φορές περιβληθεί  με ευνοϊκά ή δυσοίωνα σημάδια∙ και μέσα σε λίγα χρόνια συνάντησα ναυτικούς εντελώς πιστούς στην λαϊκή μετεωρολογία και στις παραδόσεις που απέκτησαν κατά τις ωκεάνιες περιπλανήσεις τους.»
            Ο Buckle δίνει μιαν εξαιρετική αιτιολόγηση για την πίστη των ναυτικών σε πολλές από αυτές τις δεισιδαιμονίες: «Η ευπιστία των ναυτικών είναι αξιοσημείωτη, και κάθε λογοτεχνία περιέχει αποδείξεις του ευάριθμου αυτών των δεισιδαιμονιών και την εμμονή με την οποία προσκολλώνται σε αυτές. Αυτό είναι απολύτως εξηγήσιμο. Η Μετεωρολογία δεν έχει ακόμα ορθωθεί ως επιστήμη, και οι νόμοι που ρυθμίζουν τους ανέμους και τις καταιγίδες είναι κατά συνέπεια άγνωστοι, με φυσικό επακόλουθο οι άνθρωποι οι πλέον εκτιθέμενοι στους κινδύνους αυτούς, ακριβώς να απαρτίζουν την πλέον δεισιδαίμονα τάξη.»   
            Ο Cooper επίσης λέει: «Υπάρχει μια μεγαλοπρέπεια στη δύναμη της μεγάλης αβύσσου, η οποία έχει την τάση να διατηρεί ανοικτές τις λεωφόρους αυτής της εξαρτημένης πίστης που λίγο-πολύ βασανίζει το μυαλό κάθε ανθρώπου. Η σύγχυση μεταξύ πραγμάτων που είναι εξηγήσιμα και πραγμάτων που δεν είναι, οδηγεί σταδιακά το μυαλό του ναυτικού σε μία κατάσταση κατά την οποία κάθε συναρπαστικό και αφύσικο συναίσθημα είναι ευπρόσδεκτο.»
            Παρότι είναι αλήθεια ότι ο ναυτικός είναι συντηρητικών πεποιθήσεων, δεν πιστεύω ότι είναι περισσότερο δεισιδαίμων από τους ομολόγους του ως προς την τάξη που κατοικούν στην στεριά. Μία σύγκριση των πεποιθήσεών του με τις ανά τον κόσμο δεισιδαιμονίες της εποχής του, πιστεύω, δεν θα έχει αποτέλεσμα μειονεκτικό. Η δεισιδαιμονία και η ευπιστία ήταν διαδεδομένες παντού όταν γεννήθηκαν οι ναυτικές παραδόσεις, καθώς και πολλές από αυτές, όπως θα καταδειχθεί, είναι παραδοχές παρομοίων στεριανών πεποιθήσεων – πολλές από τις οποίες συνελήφθησαν από την φαντασία ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ τους δει θάλασσα.
            Ο παλαιός τύπος του ναυτικού, που πίστευε στην γοργόνα, στο θαλάσσιο φίδι, στο πλοίο φάντασμα, εξαφανίζεται με γρηγοράδα, και, με την σταδιακή αντικατάσταση του ιστιοφόρου από το ατμόπλοιο, αντικαθίσταται και ο ίδιος από τον ναυτικό-μηχανικό, ο οποίος δεν βλέπει φάντασμα στην ομίχλη, ή δυσοίωνα σημάδια στον αέρα, ή κάτω απ’ το κύμα. Η επιστημονική πρόοδος έχει καταδείξει την ανυπαρξία φανταστικών πλασμάτων κάτω από τα κύματα∙ η καλύτερη μετεωρολογική γνώση εξόρισε τα σημάδια του αέρα, καθώς και ανέδειξε την αναξιοπιστία των λαϊκών καιρικών προγνώσεων, ενώ η εξασθένιση της επίδρασης του ιερατείου, προκάλεσε την εγκατάλειψη των θυσιών και των προσφορών στην θάλασσα, τις θεότητές της και τους αγίους της.

F. S. B
CHICAGO, March 10, 1884



[1] Fiske—Myths and Myth-makers.

Κυριακή, Οκτωβρίου 01, 2017

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2017

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 16, 2017

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 08, 2017

Θέα από την Πνύκα

Από την Πνύκα, ατενίζοντας την Ακρόπολη, μού ‘ρχεται στο μυαλό η Αθηναϊκή Συμμαχία και η ολίσθησή της: Ο Παρθενώνας, ύμνος της αθηναϊκής ηγεμονίας, ναός και θησαυροφυλάκιο συγχρόνως, θαύμα αισθητικής … αν από την ιστορικότητα του έργου κρατάς μόνον το έργο τέχνης, συνεχίζοντας έτσι την παράδοση εκείνων που, υπό συγκεκριμένη γωνία, στο μνημείο αυτό είδαν μόνον επωφελείς τίτλους πνευματικής αλλά και υλικής ιδιοκτησίας: “σε μας που διατυμπανίζουμε την αναγνώριση του κάλλους του, σε μάς ανήκει”.

- Αχ, η ενωμένη Ευρώπη μας, ξεστράτισε…


Λίγο πιο κάτω, κάπου χωμένο, βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου.

Τρίτη, Ιουνίου 13, 2017

MODUS




Κυκλοφορεί σε ψηφιακή διανομή από την Music Mirror Gr: Spotify,  iTunesKKBOXYandex, κ.ά.
          Τα ηλεκτρακουστικά και ηλεκτρονικά αυτά κομμάτια δημιουργήθηκαν μεταξύ 2009 και 2014, στο περιθώριο της αφοσίωσής μου στην καθαρή σύνθεση για ακουστικά όργανα. Η όλη παραγωγή είναι οικιακή. Ένας υπολογιστής μικρής δυναμικότητας PENTIUM 2 με 2 GΒ RAM, περιβάλλον Windows XP, μια κάρτα ήχου EDIROL UA-5, δύο μικρόφωνα C1 και ηχεία MS-40 της Behringer. Σημαντικός συντελεστής του ηχητικού ύφους το πρόγραμμα HighC του Thomas Baudel (ένα πανέξυπνο και πάμφθηνο πρόγραμμα μουσικής σύνθεσης σε γραφιστικό περιβάλλον). Υλικά: διάφορα προσωπικά ηχογραφήματα, λούπες, δείγματα, VST κλπ. Ηχοληψία, ηλεκτρονικός προγραμματισμός, μίξη, όλα με προσωπική εργασία. Αυτό κατά κάποιο τρόπο με οδήγησε σε μιαν αμφίδρομη και πολύπλευρη συνθετική διαδικασία.

          Για τα κομμάτια 1, 2 και 10, βάση απετέλεσαν ακουστικές συνθέσεις μου, που πάνω τους χτίστηκε με ηλεκτρονικά μέσα το ηχητικό φόντο και η παράλληλη δράση. 
          Το κομμάτι 3 είναι το μόνο καθαρά ακουστικό, μια επιλογή και συρραφή προσωπικών αυτοσχεδιαστικών στιγμών στο πιάνο, το οποίο μάλιστα χόρδισα ο ίδιος μικροτονικά. Τα κομμάτια 7, 8 και 9 μπορώ να πω ότι είναι μια σταδιακή συναρμολόγηση μικρών ιδεών που η μία γεννά την άλλη, καθώς από ώρα σε ώρα, μέρα με τη μέρα, η διαδικασία δημιουργίας προχωρά και κάποια στιγμή η ίδια σου λέει ότι τελείωσες.
           Τα κομμάτια 4, 5 και 6 έχουν φτιαχτεί εξ ολοκλήρου με το HighC – μόνο για τη μίξη και την στερεοφωνία χρησιμοποίησα το Audacity.

           Συνολικά, υπ’ αυτήν την έννοια – αν και ο αυτοπροσδιορισμός είναι πάντα δύσκολος – τόσο οι συνθήκες δημιουργίας και παραγωγής αυτού του cd, όσο και το αποτέλεσμα, βρίσκονται εντός του πλαισίου μιας νεοπαγούς ψηφιακής Arte Povera. Ωστόσο, πέρα από το τεχνικό πλαίσιο, ειδικά η δημιουργία με ηλεκτρονικά μέσα αποτελεί για μένα ένα καταφύγιο μουσικής αυτοψυχανάλυσης.

Κυριακή, Ιουνίου 11, 2017

MICROS

Ένα νέο άλμπουμ από τη Music Mirror Gr (2017)
Κυκλοφορεί σε ψηφιακή: Spotify,  iTunesKKBOXYandex, κ.ά.

Το ακούτε ολόκληρο - αν θέλετε να ακούσετε τα κομμάτια χωριστά, μπορείτε να επιλέξετε "παρακολούθηση στο YouTube" και να ανατρέξετε σε κάθε τίτλο κλικάροντας στο χρονικό σημείο έναρξής του.



Όλα τα κομμάτια έχουν παραχθεί στο κατ' ευφημισμόν home studio μου, δηλαδή όχι κάτι περισσότερο από ένα  laptop TOSHIBA satellite C50-A-19U (Intel Core i3-3110M - 500GB -5400rpm – 2 x 4GB DDR3 1600MHz), και τα λογισμικά Cubase Artist 8, Wavelab 9, HighC, και Audacity, με διάφορα VST και λούπες.

Τα κομμάτια 1 έως και 8 θα μπορούσαν να αποκληθούν καθαρή μουσική με υπολογιστή, ή απλώς ηλεκτρονικά. Τα κομμάτια 9 και 10 θα μπορούσαν να θεωρηθούν ηλεκτρακουστικά, εξαιτίας των ενσωματωμένων σε αυτά αποσπασμάτων από ζωντανές ηχογραφήσεις συναυλιών μου, αναμεμειγμένα με ηχητικές ηλεκτρονικές δράσεις. Έτσι, το 9. Charioteer (Ηνίοχος) περιέχει μέρη από το έργο μου Σουίτα για σόλο τσέλο, που έχει ερμηνεύσει η Όλγα Αρτικοπούλου στο Athenaeum Cultural Center, το 2006. Παρομοίως, το 10. Satyrs & Bacchae (Σάτυροι και Βάκχες) περιέχει αποσπάσματα από το Πρώτο Κουαρτέτο μου, παρουσιασμένο από το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, στο Ινστιτούτο Γκαίτε το 1996, καθώς και ένα μέρος από το έργο μου για σόλο λευκορώσικο σαντούρι (τσίμπελ) Η μοιχαλίς, σε ιδιωτικά ηχογραφημένη ερμηνεία της Αγγελίνας Τκάτσεβα (2004). Το κομμάτι Satyrs & Bacchae, γράφτηκε ως δώρο στην αείμνηστη μεγάλη κυρία του Χορού, Μαρία Μ. Χορς, για μια περφόμανς της τάξης της στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Το κομμάτι 7. Dia de los Muertos φτιάχτηκε ως επένδυση ενός μικρού φιλμ, ανθολόγιου εικόνων με πλάνα του Αϊζενστάιν από την ταινία του ¡Que viva México!, ανθολόγιο του φίλου μου Silezukuk.

To 8. Overexposed, επίσης φτιάχτηκε για το ομώνυμο βίντεο-αρτ της σκηνοθέτιδας Εύης Στάμου, το οποίο έχει προβληθεί ήδη σε φεστιβάλ ψηφιακής τέχνης, και πρόσφατα στο Athens Digital Festival.

Επαναλαμβάνω ως κατακλείδα κάποια σημεία από τα προλεγόμενα του CD μου MODUS (2016):

"..........αν και ο αυτοπροσδιορισμός είναι πάντα δύσκολος – τόσο οι συνθήκες δημιουργίας και παραγωγής αυτού του cd, όσο και το αποτέλεσμα, βρίσκονται εντός του πλαισίου μιας νεοπαγούς ψηφιακής Arte Povera. Ωστόσο, πέρα από το τεχνικό πλαίσιο, ειδικά η δημιουργία με ηλεκτρονικά μέσα αποτελεί για μένα ένα καταφύγιο μουσικής αυτοψυχανάλυσης."

" Αν θεωρήσω ότι η σύνθεση καθαρά ακουστικής μουσικής είναι η κύρια ασχολία μου, θα μπορούσα να πω ότι η ηλεκτρονική μουσική είναι το χόμπυ μου". 

Και προσθέτω, ότι αυτό το πλαίσιο μουσικής δημιουργίας και εκδοτικής παρουσιάσής της, μου διασφαλίζει τη γαλήνη, μακριά από πλέγματα και συμπλέγματα. 

Πέμπτη, Ιουνίου 01, 2017

ΕΝΝΕΑ ΝΕΑ ΜΙΚΡΟΠΟΙΗΜΑΤΑ


1. ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

Το «μάλλον»
Αν θα στεφανωθεί,
Θα ‘ναι με φύκια,
Έτσι όπως αναδύθηκε.



2. ΣΤAΣΙΣ

Στάθηκε εκεί.



3. ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ

Το βράδυ,
Κάθε φορά,
Μία φορά πιο λίγο.



4. ΟΡΑΜΑ

Προσαρμογές της όρασης:
Δυο-τρία στενά πιο κάτω,
Ελπίζουνε,
Δυο-τρία στενά πιο πάνω.



5. ΠΑΥΣΗ

Ένα είδος πλοίου,
Δίχως στεγανά.



6. ΚΟΥΡΑΓΙΟ

Υπομονή
Απαράλλαχτα
Καλλιγραφούμενη.



7. ΡΗΤΟ

Ο περίπλους του διδάγματος,
Άνευ Μαγγελάνου.



8. ΣΙΩΠΗ

Το μέγεθος
Μιας άλλης μέρας.



9. ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

Κουνουπίδια
Ακράδαντα
Με στόχους.

Δευτέρα, Μαΐου 22, 2017

Μόλις




εκυκλοφόρησε

Τα κείμενα αυτής της συλλογής γράφτηκαν μεταξύ 2005 και 2014 με την μορφή διάσπαρτων αναρτήσεων στο μπλογκ
KRATIMOKATAVASMA του Γεράσιμου Μπερεκέτη. Στην παρούσα έκδοση, ο συγγραφέας, τα λεπτολόγησε και τους έδωσε μιαν οριστική μορφή, με σκοπό να κλείσει έναν κύκλο, διότι του εστάθη αδύνατον να τον τετραγωνίσει.

Ο Γεράσιμος Μπερεκέτης  γεννήθηκε 46 ετών, το 2005, στο ίντερνετ κάποιας τεργέστης του Πειραιώς και είναι ανεπάγγελτος, ταλανιζόμενος καθημερινώς από υποκειμενικήν έλλειψιν χρόνου, συχνώς λαμβάνουσαν διαστάσεις μανίας καταδιώξεως, γνώρισμα κάθε μαλθακής φύσεως και ως εκ τούτου ασχηματίστου προσωπικότητος, καταφευγούσης επιπολαίως εις ευκαιριακάς συγγραφάς, όργανον αμελώδητον μιας σχεδόν κληρονομικής αβουλίας, καθιστούσης αυτόν άθυρμα του συνθέτη Γιώργου Χατζημιχελάκη, όστις από δωδεκαετίας τον εξωθεί δια λαθροχειρίας προς την δημοσιότητα.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)