Η λόγια μουσική με λίγα λόγια.

 

Απόστολε, με όλη μου την αγάπη, θα ήθελα να πω τη γνώμη μου σχετικά με τον όρο "λόγια μουσική" ο οποίος έχει καθιερωθεί ή πάει να καθιερωθεί, τα τελευταία χρόνια, και φυσικό είναι να τον χρησιμοποιείς. Δεν θεωρώ ότι ταιριάζει στη μουσική μας αυτός ο όρος, παρότι πολλοί φίλοι συνθέτες τον μετέρχονται. Ως όρος είναι διαχωριστικός, περισσότερο από προσδιοριστικός, και αυτό είναι το κρυφό του ελάττωμα κατά τη γνώμη μου, ανάλογο με το ελάττωμα του παλαιότερου όρου "σοβαρά μουσική". Και ως παρεπόμενο έρχεται το ότι δεν συμπεριλαμβάνει, για να μη πω "δεν θέλει να συμπεριλαμβάνει", ένα μεγάλο μέρος άξια γραμμένης και κοσμαγάπητης μουσικής, που μέρος της συναντάμε π.χ. στον δημοφιλή χώρο του τραγουδιού, του σύγχρονου ή και του παλαιότερου που συνηθίζεται να ονομάζεται λαϊκό, αφαιρώντας έτσι σχεδόν εκ προοιμίου από την μουσική μας το δικαίωμα στην προοπτική, δηλαδή στο να γίνει ευρύτερα γνωστή να αγαπηθεί και - ποιος ξέρει το μέλλον - να γίνει δημοφιλής. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι ένας όρος περιττός, για να μην πω ατυχής. Είναι αρκετό να λέμε ότι γράφουμε μουσική, δεν χρειάζεται να λέγεται, και πολύ περισσότερο να λέμε εμείς οι ίδιοι, ότι γράφουμε "λόγια" μουσική. Διότι, επιπλέον, το επίθετο λόγιος, έχει και παραθετικά, και ο υπερθετικός βαθμός του, "λογιώτατος", υπήρξε έως και διακωμωδούμενος ρόλος στην "Βαβυλωνία" του Δ. Βυζάντιου για πάμπολλους ιστορικούς λόγους. Έτσι, νομίζω, δεν το λέω όμως για να συμφωνήσεις, ούτε εσύ, ούτε κάποιος άλλος ...

Από ένα σύντομο διάλογο με τον αγαπητό μου φίλο Απόστολο στο f/b. (11 Ιουλίου 2025)

και μια μικρή συνέχεια: