Σάββατο, Δεκεμβρίου 21, 2013

Η καρμπονάρα του τεμπέλη

για ανάγνωσμα προτιμήστε "Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη"

Για να είμαι ακριβής, όχι του ανίατου τεμπέλη, διότι για την περίπτωσή του θα έπρεπε να παραθέσω έναν κατάλογο με τηλέφωνα ντιλίβερι.

Αυτός στον οποίον απευθύνεται η παρούσα συνταγή, διαθέτει κάποια ίχνη δημιουργικής διαθέσεως, ή έστω κάνει την ανάγκη φιλότιμο για να γλιτώσει τα 15 - 20 €, διότι οπωσδήποτε  μαζί με την καρμπονάρα θα παράγγελνε και μία μικρή πίτσα "για αύριο", την οποία θα έτρωγε "σήμερα" και αφού έπιανε και μια πηρουνιά καρμπονάρα, θα ξανατάπωνε το αλουμινοχαρτένιο κεσεδάκι και θα το έχωνε στο ψυγείο. Παρεμπιπτόντως, οι "μεσαίες" πίτσες με το λίφτινγκ, δεν δείχνουν απλώς, έχουν γίνει "μικρές". Επιτυχία της σύγχρονης πλαστικής χειρουργικής.

Πρώτη προϋπόθεση: στο ψυγείο υπάρχουν μακαρόνια από κάποια προηγούμενη μέρα (τα μυρίζουμε καλού-κακού, γιατί μπορεί και να έχουν ξινίσει).

Τα υγιή μακαρόνια τα βάζουμε στον φούρνο μικροκυμάτων, διότι αν περιμέναμε να τα ζεστάνουμε στο τηγάνι, θα είχαμε ήδη παραγγείλει αυτό το πεϊνιρλί που λέγαμε προηγουμένως και έτσι θα είχαμε κάτι και για μεθαύριο, μιας και αύριο θα τρώγαμε την νεαρά, λάθος, τη μικρή πίτσα και θα μας έμενε η καρμπονάρα.


ΕΚΤΕΛΕΣΗ (διάρκεια 3 λεπτά - το να προσδιορίζεται η διάρκεια ενός έργου, ιδίως μουσικού, είναι απαραίτητο,  το ενδύει με μίαν αχλή χρηστικότητας).

Παίρνουμε το φορητό τηλέφωνο στην κουζίνα. Βάζουμε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Βγάζουμε από το ψυγείο τα μακαρόνια και τα βάζουμε σε ένα βαθύ πιάτο. Μετά: Δυόμισι λεπτά στο φούρνο μικροκυμάτων, για να γίνουν καυτά, αλλά προσοχή, αν και τυχόν έχουμε λίγο μπέηκον ή ζαμπόν, το ψιλοκόβουμε και πασπαλίζουμε τα μακαρόνια πριν τα βάλουμε στο φούρνο. Όταν "βγουν" τα μακαρόνια, τα πασπαλίζουμε με τυράκι τριμμένο και από πάνω μια γενναία κουταλιά  μαγιονέζα. Αν είμαστε και μάγκες κι έχουμε και κρέμα γάλακτος στο ψυγείο, ρίχνουμε  μια-δυο κουταλιές κι από δαύτη στο πιάτο. Τα ανακατεύουμε όλα  και πασπαλίζουμε με μπόλικο μαύρο πιπέρι (οι επί τρεις συναπτές φορές χρήση του ρήματος "πασπαλίζω" και μάλιστα στον αυτόν αριθμό και το ίδιο πρόσωπο, επιβεβαιώνει ότι το παρόν κείμενον είναι συνταγή και όχι λογοτέχνημα). Δοκιμάζουμε μια πηρουνιά, πριν βάλουμε το πιάτο στον δίσκο για να πάμε στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση. Αν δεν μας αρέσει, πριν καν βγούμε από την κουζίνα, πιάνουμε το φορητό και παίρνουμε τηλέφωνο την πιτσαρία, και πίνοντας μια γουλιά κρασί, δίνουμε την παραγγελία με τα σκορδόψωμα που λέγαμε, το πεϊνιρλί, την πίτσα γίγας και τις δύο καρμπονάρες, παίρνουμε και το μπουκάλι μαζί και πάμε στον καναπέ μας περιμένοντας ν' ακούσουμε το μηχανάκι να έρχεται από μακριά γκαζωμένο, και μετά να χτυπάει το κουδούνι... Όχι τσιγκουνιές στο πουρμπουάρ (θα πεις "πόσο πουρμπουάρ να δώσω για μια καρμπονάρα;"). Η κρίση, κρίση, αλλά το παιδί, που συνήθως είναι μεσήλικας, το τρώει το κρύο. Κι όμως χαμογελάει παραδίδοντας την παραγγελία. Αυτό το χαμόγελο είναι που δεν αντέχω, που με γεμίζει τύψεις ("κρίση ιστορικής συνειδήσεως" που έλεγε και ο φιλόλογός μου) γι' αυτό κι αποφεύγω να παραγγέλνω - δεν μου περισσεύουν πια κιόλας - κι έτσι βρήκα αυτήν τη συνταγή....

ΥΓ Για όσους κάνουν δίαιτα ή πρέπει να προσέχουν, συνιστώ να μην βάλουν μέσα μπέηκον, ούτε κρέμα γάλακτος, και καλύτερα να αποφύγουν την μαγιονέζα και ει δυνατόν και το τριμμένο τυρί.Έχει μάλιστα αποδειχθεί, ότι όταν τρως κρύο το φαγητό - στην προκείμενη περίπτωση τα μακαρόνια όπως τα βγάλεις απ' το ψυγείο - τότε ο οργανισμός προσπαθώντας να ισορροπήσει την θερμοκρασία του σώματος (αλήθεια σώμα και οργανισμός το ίδιο δεν είναι;) καίει θερμίδες, άρα και παχαίνει λιγότερο. 


1 σχόλιο:

Dimitri Sykias είπε...

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να βγάλω τα μακαρόνια από το ψυγείο, να τα ζεστάνω και άντε να βάλω και μια κονσέρβα τόνο από πάνω.

Για το άλλο ήθελα όμως να γράψω: πιθανώς με το "οργανισμός" να εννοούμε το software και με το "σώμα" το hardware.

Όταν ανακαλύφθηκε ο ηλεκτρισμός, οι άνθρωποι προσπαθούσαν να εξηγήσουν έννοιες όπως η ψυχή, το πνεύμα, εν γένει τις νοητικές λειτουργίες με όρους της νέας επιστήμης. Τώρα γίνεται το ίδιο με την επιστήμη των υπολογιστών...

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)