"Εάν η πίστις ομολογηθήσεται, ουκ αν πίστις θεωρείται. Πίστις δε μη θεωρουμένη, ουδαμού και ληφθήσεται. Και ει τα πάντα ως άπαντα θεωρούνται, ως άπαντα ομολογηθήσονται. Εάν δε ομολογίαν παραδώσουσιν, ουκέτι παραδοθήσονται. Οι παραδοθέντες αποκληρώσουσιν τα λελυμένα, οι δε εκδοθέντες λύσωσιν τα παραδεδομένα. Και εγγύς ελθόντες οι ομολογούντες τοις πιστεύσασι, πιστεύσουσιν. Και οι μεν πιστεύσαντες ομολογήσουσιν θεωρίαν, οι δε εκ του πλησίον θεωρήσαντες, πίστιν. Θεωρούντες δε ημείς την ομολογίαν των πιστευσάντων, ληψόμεθα και την απαλλαγήν. Αμήν"
Πατρολογία ημετέρα VII, 728, δεξιόστροφος μετά κρουπίδος κιτρίνης. Αμπαλάτης: "δος μοι, δος μοι τα κάλη, και περιληφθήσεται το ευαγές περίπου"
Πατρολογία ημετέρα VII, 728, δεξιόστροφος μετά κρουπίδος κιτρίνης. Αμπαλάτης: "δος μοι, δος μοι τα κάλη, και περιληφθήσεται το ευαγές περίπου"
![κουκία και [μπι]ζέλια ...](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMjQycXrzDAenzFtzxm8MYTkvg17c_xfbhMir2mhLii_MQp5HxSjUTCj705QYxTREeVFd4lgxiB0WN8IolfY8hKfysbXKK-gCi09k9TyzAlq_WaTwx2oMO-YpEcx1Hs5g1o5girQ/s230/KUK.jpg)
2 σχόλια:
Εγκαινιάζεις την θερινή μαθηματικοφιλοσοφικοθεολογική περίοδο καταχωρήσεων κατά την οποία λαμβάνοντες την απαλλαγήν των καθηκόντων μας στρεφόμεθα στο Εγώ της Νόησης μας. Η φράση: "Και ει τα πάντα ως άπαντα θεωρούνται, ως άπαντα ομολογηθήσονται" θα ταίριαζε και στις προσδοκίες των Χορδών.
Περα απο την ικανοτητα των ανθρωπων να αυταπατωνται το κειμενο μου ξαναφερνει στο μυαλο την απελπισια του Gibbon, που μετα απο την ευαερο καθαροτητα των Αττικων χρειαστηκε να βουτηξει σε ωκεανους απο δαυτα. Ας το συνοψισουμε λεγοντας οτι η πιστη ειναι αυτοεμπεριεχομενη και αυτοδικαιωνομενη, και ας αφησουμε τους πιστους με τα παντα τους και τα απαντα τους. Ποιος τους θα σκοτιστει για το Φροϋδικο γλιστρημα "ει δε προφητειαι, καταργηθησονται" και ποιος θα εκτιμησει την τελικη ειρωνεια του "φασκοντες ειναι σοφοι εμωρανθησαν";
Τουλαχιστον ομως να μας αφηναν εμας τους αλλους ησυχους! :)
Δημοσίευση σχολίου