Κυριακή, Μαΐου 11, 2008

Πασακάλια...*

σας δίνω το επαναλαμβανόμενο -έμμονο βάσιμο (basso ostinato), οι σκέψεις-εμφανής μελωδία δικές σας.....

*η πασακάλια είναι μία χορευτική φόρμα της δυτικής μουσικής κατά την οποία πάνω σε μία επαναλαμβανόμενη μελωδία του μπάσου χτίζεται μία επαναλαμβανόμενη επίσης αρμονική δομή και πάνω εκεί μια μελωδία που εξαρτάται από την επαναληπτικότητα, ωστόσο προσπαθεί να ανανεώνεται κάθε φορά -οι δικές σας σκέψεις επί το προκειμένω.
"Αν έχεις διαφύγει την πιθανότητα να είσαι ανάμεσα σε αυτούς από τους οποίους θα προκύψουν οι 200.000 νεκροί ενός τυφώνα, διαθέτεις υπολογιστή και είσαι μπλόγκερ, επί πλέον δε ασχολείσαι με τα της πνευματικής ζωής και δη με την μουσική, την σύγχρονη, και μάλιστα με ένα ύφος που τάχα διαφοροποιείται από τα τρέχοντα ρεύματα και το οποίο πηγάζει από την ιδιαίτερη ασχολία σου με την παραδοσιακή μουσική και μάλιστα την ελληνική, την οποία αντιμετωπίζεις ως ρευστόν δημιούργημα ιδεολογιών και άρα και από αυτήν αποστασιοποιείσαι, θεωρώντας κύριο μέλημά σου να απορείς και να διαφεύγεις από τη μανούλα σου και όσα αυτή είχε υπολογίσει για σένα να γίνεις, ενώ παραλλήλως απολαμβάνεις τη μακαρονάδα της κάθε Κυριακή, σέβεσαι τους δασκάλους σου ανεξαρτήτως από το αν τους εκτιμάς, παίρνεις συν τω χρόνω κάποια παραπανίσια κιλάκια, ωστόσο συντηρείσαι και προσπαθείς να είσαι ερωτικά μάχιμος τουλάχιστον με το βλέμμμμα, και επιπλέον διαθέτεις την πολυτέλεια να απολαμβάνεις ένα μολτ ουίσκι και να θεωρείς ότι επαρκέστατα καλλιτεχνίζεις και τέλος εφόσον συμβιώνεις με έναν άλλον άνθρωπο τον οποίο λες ότι αγαπάς , τότε είσαι εγώ – πολύ θα ήθελα να γνωριστούμε για να σε φτύσω, [:αλλά και να σε συγχαρώ που σχεδόν δαρβινικά διέφυγες από την πιθανότητα να είσαι ανάμεσα σε αυτούς από τους οποίους θα προκύψουν οι 200.000 νεκροί ενός τυφώνα, διαθέτεις υπολογιστή και είσαι μπλόγκερ, επιπλέον δε ασχολείσαι με τα της πνευματικής ζωής και δη με την μουσική, την σύγχρονη, και μάλιστα με ένα ύφος που τάχα διαφοροποιείται από τα τρέχοντα ρεύματα και το οποίο πηγάζει από την ιδιαίτερη ασχολία σου με την παραδοσιακή μουσική και μάλιστα την ελληνική, την οποία αντιμετωπίζεις ως ρευστόν δημιούργημα ιδεολογιών και άρα και από αυτήν αποστασιοποιείσαι, θεωρώντας κύριο μέλημά σου να απορείς και να διαφεύγεις από τη μανούλα σου και όσα αυτή είχε υπολογίσει για σένα να γίνεις, ενώ παραλλήλως απολαμβάνεις τη μακαρονάδα της κάθε Κυριακή, σέβεσαι τους δασκάλους σου ανεξαρτήτως από το αν τους εκτιμάς, παίρνεις συν τω χρόνω κάποια παραπανίσια κιλάκια, ωστόσο συντηρείσαι και προσπαθείς να είσαι ερωτικά μάχιμος τουλάχιστον με το βλέμμμμα, και επιπλέον διαθέτεις την πολυτέλεια να απολαμβάνεις ένα μολτ ουίσκι και να θεωρείς ότι επαρκέστατα καλλιτεχνίζεις και τέλος εφόσον συμβιώνεις με έναν άλλον άνθρωπο τον οποίο λες ότι αγαπάς , τότε είσαι εγώ – πολύ θα ήθελα να γνωριστούμε για να σε φτύσω:] perpetuo >>>>>>

8 σχόλια:

Dimitri Sykias είπε...

Για σκέψου...και να σκεφτείς ότι νόμιζα ότι ήμουν μόνος στην κατάθλιψη. Αυτήν την πασακάλια θα μπορούσα να την είχα γράψει κι εγώ, ίσως λίγο πιο μινόρε.
Υ.Γ Εγώ πάντως λόγω μυωπίας θα έγραφα το βλέμμα με ένα "μ". Εσύ λόγω οξείας όρασης το γράφει με τρία.

Dimitri Sykias είπε...

Έλα μην το διορθώσεις τώρα, είναι μια απροετοίμαστη και άλυτη 7η έξω από κάθε κανόνα. Μήτε να βάλεις τελικό "ς" στο τελευταίο μου ρήμα.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

και συγγνώμη έκανα τα μ του βλέμματος 4.

Μαργαρίτα Συγγενιώτου είπε...

Καλά, γιατί να τον φτύσεις, μια χαρά άνθρωπος μου φαίνεται, με την προϋπόθεση:
α. να διαφεύγει από τη μανούλα του και όλα όσα αυτή είχε υπολογίσει επειδή έχει άλλες ανάγκες και όχι για τα της τη σπάσει.
β. να ασχολείται με τα της πνευματικής ζωής, διαφοροποιούμενος από τα τρέχοντα ρεύματα επειδή αυτό του υπαγορεύει το γούστο του και όχι για να ξεχωρίσει.
γ. διαχειρίζεται την σωματική του ωρίμανση με τακτ και κομψότητα.
Εγώ, πάντως έχω έναν φίλο όπως τον περιγράφεις και τον αγαπώ πολύ...

ΥΓ.1 Κανένας δεν μπορεί να διαφύγει την πιθανότητα να είναι ανάμεσα σε αυτούς από τους οποίους θα προκύψουν οι 200.000 νεκροί ενός τυφώνα.
ΥΓ.2 Το να σέβεσαι τους δασκάλους σου ανεξαρτήτως αν τους εκτιμάς δεν είναι αντίφαση, είναι υποχρέωση.

4-7-11 είπε...

Μπαίνω στον πειρασμό να βάλω μουσική υπόκρουση στο όμορφο κείμενό σου. Ζητώ μονάχα να την φανταστείς, γιατί δεν νομίζω να υπάρχει τρόπος αυτό να γίνει μέσα σε σχόλιο. (Δεν ξέρω τι θα με συμβούλευε η θεία Πρόνοια).
"Αν έχεις διαφύγει την πιθανότητα να είσαι ανάμεσα σε αυτούς από τους οποίους θα προκύψουν οι 200.000 νεκροί ενός τυφώνα, (Το βασικό θέμα από την συμφωνία Μάνφρεντ του Τσαϊκόφσκι χάριν αυτών των 200.000 που δεν θα διαφύγουν την πιθανότητα).
διαθέτεις υπολογιστή και είσαι μπλόγκερ, (Άμεση μίξη με το πρώτο θέμα της παλιάς σειράς Lost in Space).
επί πλέον δε ασχολείσαι με τα της πνευματικής ζωής και δη με την μουσική, (Οπωσδήποτε μία φούγκα του Bach και κατά προτίμηση την 14η σε F# από το 2ο βιβλίο του ‘’Καλώς Συγκερασμένου… ‘’).
την σύγχρονη, (Μετεξέλιξη αυτής σε ύφος George Crumb, σαν κάτι από to Macrocosmos III, 5ο μέρος).
και μάλιστα με ένα ύφος που τάχα διαφοροποιείται από τα τρέχοντα ρεύματα και το οποίο πηγάζει από την ιδιαίτερη ασχολία σου με την παραδοσιακή μουσική και μάλιστα την ελληνική, (Χαλκιάς σε αργό Ηπειρώτικο).
την οποία αντιμετωπίζεις ως ρευστόν δημιούργημα ιδεολογιών και άρα και από αυτήν αποστασιοποιείσαι, (Τίποτα καλύτερο από την μουσική σου για την τελετή αφής των Ολυμπιακών του 2004).
θεωρώντας κύριο μέλημά σου να απορείς και να διαφεύγεις από τη μανούλα σου και όσα αυτή είχε υπολογίσει για σένα να γίνεις, (Γιέ μου πού πας,… Μάνα θα πάω στα καράβια του Μικρούτσικου, γιατί μιά σύνθεση έχει και τα αδύνατά της σημεία).
ενώ παραλλήλως απολαμβάνεις τη μακαρονάδα της κάθε Κυριακή, (Una piccolissima serenata… - δεν θυμάμαι ακριβώς τα ενδιάμεσα- la sussurela, la sussurela).
σέβεσαι τους δασκάλους σου ανεξαρτήτως από το αν τους εκτιμάς, (Μουσική κάποιου εκ των δασκάλων ή παράλληλα πολλών εξ αυτών μαζί).
παίρνεις συν τω χρόνω κάποια παραπανίσια κιλάκια, (Οι Κύκνοι από το καρναβάλι των ζώων του Σεν Σανς)
ωστόσο συντηρείσαι και προσπαθείς να είσαι ερωτικά μάχιμος τουλάχιστον με το βλέμμμμα, (Cadenza. Ο Σολίστας αυτοσχεδιάζει στα προανακρουσθέντα θέματα ελεύθερα και κατ’ επιλογήν).
και επιπλέον διαθέτεις την πολυτέλεια να απολαμβάνεις ένα μολτ ουίσκι και να θεωρείς ότι επαρκέστατα καλλιτεχνίζεις (Κάποιο κουλτουριάρικο Γαλλικό τραγούδι του ’60).
και τέλος εφόσον συμβιώνεις με έναν άλλον άνθρωπο τον οποίο λες ότι αγαπάς , (Io che amo solo te του Sergio Endrigo).
τότε είσαι εγώ – πολύ θα ήθελα να γνωριστούμε για να σε φτύσω, (Ισοκράτημα της ορχήστρας στην Δεσπόζουσα, με την αρωγή των φωνών των μουσικών γιά πρωτοτυπία).
[:αλλά και να σε συγχαρώ που σχεδόν δαρβινικά διέφυγες από την πιθανότητα … (Μεγάλο επαναλαμβανόμενο Glissando και… Da Capo).

4-7-11 είπε...

Το τελικό Glissando παρακαλώ με γλάρους, διότι το ξέχασα.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Καλά ..... έγραψες papeerte. Αλλά το "γλιστράντο" με τους γλάρους μάς το έχουν απαγορεύσει ως κοινοτυπία οι παλαιοί, διότι θέλουν ως φαίνεται να το χρησιμοποιούν κατ' αποκλειστικότητα....

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο στυλ,βεβαίως,βεβαίως,(The rose is a rose, is a rose...), αλλά διακρίνω μιααααα.... ηττοπάθεια στο βλέμμμμα; Γιατί; Άσε που, χάρη σε σένα, ξεστραβωνόμαστε οι μουσικώς αδαείς οπαδοί σου...
FaniPap.

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)