Αγαπητή Όλια, δεν γνωρίζω το επιστημονικό όνομα, τα γνωρίζω ως "κρινάκια της άμμου" - το "αμμοθίνες" που σημαίνει αμμόλοφοι, ίσως καταχρηστικά να αναφέρεται κια ως όνομα αυτών των κρινακιών . Τα κρινάκια αυτά, όταν ξεσποριάσουν (μαραίνονται τα πέταλά τους και .... δεν τα πήγαινα καλά με τη φυτολογία), μέσα από ένα ασκό που σιγά- σιγά ανοίγει, πέφτουν καταγής κάτι μαύρα σποράκια. Πιθανώς να πολλαπλασιάζονται κατ' αυτόν τον τρόπο, όποιος όμως έχει δοκιμάσει να σπείρει σποράκια δεν έχει δει αποτέλεσμα, βλέπεις παίζει ρόλο σίγουρα και η απόσταση από τη θάλασσα - δεν έχω δει κρινάκι σε απόσταση μακρύτερη από τα 50 μέτρα. Συνήθως, όποιος θέλει να φυτέψει τέτοιο κρινάκι στον κήπο του ή σε γλάστρα, σκάβει βαθειά πλάι σε ένα κρινάκι και βρίσκει βολβούς που μοιάζουν με μικρά κρεμμυδάκια. Παίρνει τους βολβούς και τους φυτεύει σε θαλασσινή άμμο, που έχει μεταφέρει στον κήπο του ή σε κάποια μεγάλη γλάστρα, γιατί ο βολβός χρειάζεται να είναι σε μεγάλο βάθος, πάνω από 70 πόντους. Μπορεί βέβαια κάποιος να πάρει το κρινάκι ατόφιο και να το μεταφυτέψει, δεν ξέρω όμως αν θα συμφωνεί και το κρινάκι, αφού εκεί του άρεσε εκεί βγήκε. Οι γόνοι του όμως, όπως και τα παιδάκια των μεταναστών θα γνωρίσουν την νέα γη σαν πατρίδα.
Γράφω αυτό το σχόλιο με τη σιγουριά ότι για κάποιο χρονικό διάστημα (έστω και μικρό, δεν είμαι δα και τόσο φιλόδοξος) θα είναι το πιο πρόσφατο σχόλιο σε μια καταχώρηση που κύριος σκοπό της είναι λόγω του πρόσφατου της ανάρτησης της να καθιστά την αμέσως προηγούμενή της χρονικά, όχι πια πρόσφατη. Κι όλα αυτά επειδή σε καταχωρήσεις και σχόλια ισχύει το αξίωμα της καλής διάταξης.
SCHATZ: Reproches d'Amour
-
Κάποτε η μουσική σαλονιού ήταν πολύ της μόδας στα ελληνικά ωδεία. Ίσως πιο
κενό κι ανούσιο κομμάτι απ’ το "Reproches d’Amour" δεν μπορεί να γραφεί,
αλλά ...
O τόπος μας
-
Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας-
φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα.
Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα. Δίπλα στ' αλέτρι
καπνίζει μια μ...
εφτά του δεκαεφτά
-
*–Γιατί κοριτσάκι μένεις μόνο σου εδώ έξω, σ’ αυτή την παγωνιά;*
.
*–Δεν είμαι μόνη, είμαι με την αναμονή μου.**
.
.
.
Η αναμονή, η προσδοκία της ζωής. Η...
Λειτουργικό τραγούδι: Αλησμονώ και χαίρομαι.2.
-
Τώρα που γνωρίσαμε τα ρήματα, αναγνωρίζουμε κάποια χαρακτηριστικά τους. Το
τραγούδι μας ξεκινά με ένα ρήμα: αλησμονώ. Γνωρίζω το λησμονώ αλλά το
αλησμονώ...
εξαλείφοντας την πικρία....
-
Ο Χρόνος εκδικείται
εξαλείφοντας την πικρία....
Δράττομαι της ευκαιρίας να υπογραμμίσω τα λόγια αυτά του Μπερεκέτη, κατά
κόσμον Γεωργίου Χατζημιχελάκη, τ...
4 σχόλια:
τα εικονιζομενα ειναι αμμοθινες; μεταφυτευονται;
Αγαπητή Όλια,
δεν γνωρίζω το επιστημονικό όνομα, τα γνωρίζω ως "κρινάκια της άμμου" - το "αμμοθίνες" που σημαίνει αμμόλοφοι, ίσως καταχρηστικά να αναφέρεται κια ως όνομα αυτών των κρινακιών .
Τα κρινάκια αυτά, όταν ξεσποριάσουν (μαραίνονται τα πέταλά τους και .... δεν τα πήγαινα καλά με τη φυτολογία), μέσα από ένα ασκό που σιγά- σιγά ανοίγει, πέφτουν καταγής κάτι μαύρα σποράκια. Πιθανώς να πολλαπλασιάζονται κατ' αυτόν τον τρόπο, όποιος όμως έχει δοκιμάσει να σπείρει σποράκια δεν έχει δει αποτέλεσμα, βλέπεις παίζει ρόλο σίγουρα και η απόσταση από τη θάλασσα - δεν έχω δει κρινάκι σε απόσταση μακρύτερη από τα 50 μέτρα.
Συνήθως, όποιος θέλει να φυτέψει τέτοιο κρινάκι στον κήπο του ή σε γλάστρα, σκάβει βαθειά πλάι σε ένα κρινάκι και βρίσκει βολβούς που μοιάζουν με μικρά κρεμμυδάκια. Παίρνει τους βολβούς και τους φυτεύει σε θαλασσινή άμμο, που έχει μεταφέρει στον κήπο του ή σε κάποια μεγάλη γλάστρα, γιατί ο βολβός χρειάζεται να είναι σε μεγάλο βάθος, πάνω από 70 πόντους.
Μπορεί βέβαια κάποιος να πάρει το κρινάκι ατόφιο και να το μεταφυτέψει, δεν ξέρω όμως αν θα συμφωνεί και το κρινάκι, αφού εκεί του άρεσε εκεί βγήκε. Οι γόνοι του όμως, όπως και τα παιδάκια των μεταναστών θα γνωρίσουν την νέα γη σαν πατρίδα.
Γράφω αυτό το σχόλιο με τη σιγουριά ότι για κάποιο χρονικό διάστημα (έστω και μικρό, δεν είμαι δα και τόσο φιλόδοξος) θα είναι το πιο πρόσφατο σχόλιο σε μια καταχώρηση που κύριος σκοπό της είναι λόγω του πρόσφατου της ανάρτησης της να καθιστά την αμέσως προηγούμενή της χρονικά, όχι πια πρόσφατη. Κι όλα αυτά επειδή σε καταχωρήσεις και σχόλια ισχύει το αξίωμα της καλής διάταξης.
τώρα νιώθω άσχημα για το παραπάνω σχόλιο αλλά ήθελα να πω :(
να'σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου