Ένα σκυλί γαυγίζει, μακρινό.
Σωστά τα λέγαμε με τον κουμπάρο μου τον Κώστα.
Ως νέοι κάποτε,
Γυρίζαμε τις μπάρες και τα τσούζαμε,
Ως νέοι,
Νέοι και συμμορφούμενοι
Προς μίαν μορφήν διόλου αναμενόμενη,
Πλην μοιραίαν
Απολύτως.
Πριτς.
Σωστά τα λέγαμε με τον κουμπάρο μου τον Κώστα.
Ως νέοι κάποτε,
Γυρίζαμε τις μπάρες και τα τσούζαμε,
Ως νέοι,
Νέοι και συμμορφούμενοι
Προς μίαν μορφήν διόλου αναμενόμενη,
Πλην μοιραίαν
Απολύτως.
Πριτς.
3 σχόλια:
Mου θύμισε:
Ωραία φίλε, ήταν ωραία
όπως τα λέγαμε και όπως
μεσ στο κρασί και την παρέα
γύριζεν ο καιρός και ο τόπος
Σκαρίμπας
(το ποίημα έχει και κείνη την μαγική έκφραση: ξέφτούριζε απο το φως του κόσμου -αλλά και το φάρμακι έπινα πέφτοντας εντός μου)
το έχω μελοποιημένο- ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ- Σφυρίδης τραγουδισμένο απο Ν.Παπάζογλου - ισως το ανεβάσω
πολύ καλή η προσπάθεια.αν μελετήσετε νάνο βαλαωρίτη επί δίμηνο θα αχθείτε σε ακόμη καλύτερα αποτελέσματα...
υ.γ. να μας ειδοποιείτε δια τας συναυλίας σας.τυχαίως και καθυστερημένως έλαβα γνώσιν της συναυλίας εις ατενέουμ.αλλά δυστυχώς δεν επρόλαβα να προσέλθω.παρακαλώ όχι τόση μετριοφροσύνη.
Γιατί να το δει κάποιος ως ποίημα; Μπορεί να είναι μια σημείωση, εν παραλλήλω με μίαν κατάχρηση του space bar.
Δημοσίευση σχολίου