Περιπατητικά

Στον  Πειραιά, στην οδό Δραγάτση, στο πλάι ακριβώς απ’ το γιαπί της Ραλλείου που σχεδόν σαρανταπεντάρισε, πέραν της μηχανικής ενατενίσεως του πεζού Κολοκοτρώνη, συχνά δίνεται η δυνατότης στον αργόσχολο νυχτοπερπατητή να διασκεδάσει την προηγηθείσα απορίαν του «ποιες αγοράζουν αυτές τις γόβες, 475 ευρώ το ζευγάρι;» καθώς ήδη έχει διέλθει του καταστήματος υποδημάτων Καλογήρου επί της Ηρώων Πολυτεχνείου.

Γυρίζοντας την πλάτη του στο γιαπί, και δεξιά του έχοντας νεότευκτην θορυβώδη καφετέριαν-μπαρ της οποίας οι αμίλητοι και πλήττοντες θαμώνες (παραδόξως γυναίκες το πλείστον) εγγυώνται το εντός διμήνου λουκέτο, δεν μπορεί παρά περισσότερον να ελκυστεί από το σταντ γραφείου διοργανώσεως εκδρομών. Με 15€ θα μπορούσε να πάει ημερησίαν στο ειδυλλιακόν Λουτράκι, συμπεριλαμβανομένου του ακτοπλοϊκού εισιτηρίου για το πλοίον με το οποίον θα απολαύσει και διέλευσιν του Ισθμού, αν βεβαίως δεν προτιμήσει, ημερησίαν πάντα, εκδρομήν εις την μαγευτικήν Τρίπολιν και τα περίχωρά της με 12€. Υπάρχει δε εξαιρέτως δια τους τολμηρούς και διαθέτοντας περισσότερον χρόνον και χρήμα η διήμερος κρουζιέρα εις τας νήσους του Αργοσαρωνικού κόστους 50€, με μόνον σκοτεινόν σημείον το ερώτημα εάν οφείλουν να κωπηλατούν. Και ας μη βιαστεί κάποιος να νομίσει ότι εις αυτάς τα εκδρομάς μετέχουν ηλικιωμένοι. Νεότατα ζεύγη εξηντάρηδων είναι κυρίως οι εκδρομείς, ουδεμίαν σχέσιν έχοντες με τους παλαιούς προ τριακονταετίας ενορίτας προσκυνητάς εις τον όσιον Λουκάν. 

Είναι λοιπόν να μην πικραίνεσαι όταν ακούς από φίλον που προσφάτως επεσκέφθη το Ρίον της Βραζιλίας, ότι δις ελοιδορήθη εισπράξας υπεροπτικόν μορφασμόν; Την πρώτην από αχθοφόρον του αερολιμένος και την δευτέραν ότε εβγείς για να καπνίσει έξω στα παγκάκια, προσφέροντας την φωτιάν του σε Βραζιλιάνα, με αφορμήν πάντοτε την απάντησιν «Γκρέκο» εις την τυπικήν αδιάκριτον ερώτησιν των αυτοχθόνων «από πού κατάγεστε;».