Κυριακή, Μαρτίου 25, 2007

ΕΘΝΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ (πώς θα κάνουμε παρέλαση την Κυριακή;)

Ξοδεύονται τόσα χρήματα για τον πολιτισμό και η Κρατική μας Ορχήστρα, καθώς και κάποιοι ανεγκέφαλοι φιλόμουσοι, μας έκαναν διεθνώς ρεζίλι στο Μέγαρο Μουσικής Πειραιώς, παραμονή της επετείου της Εθνεγερσίας. Αποδεικνύεται ότι τελικά είμαστε ανώριμοι για συμπράξεις με άλλες Κρατικές Ορχήστρες. Ειδικά στη σημερινή (χθεσινή) συναυλία που τα έγχορδα της Κρατικής μας Ορχήστρας κλήθηκαν να παίξουν με τα πνευστά της Κρατικής Ορχήστρας της Άγκυρας, φάνηκε ξεκάθαρα η έλλειψη βάθους στην μουσική μας εκπαίδευση, αλλά και γενικότερη έλλειψη μουσικής παιδείας του ελληνικού κοινού. Παρόλο που με τις πρώτες δοξαριές τα έγχορδα της Κρατικής μας Ορχήστρας έδειξαν ένα ευοίωνο πρόσωπο, η συνέχεια της συναυλίας ήταν απογοητευτική. Πλήρης διάλυση, τα πρώτα βιολιά νευρικά να παίζουν άτονα και ανέκφραστα τα θέματα, τα δεύτερα βιολιά και οι βιόλες ασυντόνιστα και ξεκούρδιστα να μην μπορούν να κρατήσουν τις μεσαίες φωνές της αρμονίας, ενώ 4 τραγικά λάθη από τα βιολοντσέλα, τα οποία ξεκίνησαν από πρωτοφανείς λανθασμένες δοξαριές των κοντραμπάσων μας οδήγησαν σε μουσικό Βατερλώ. Αντιθέτως, τα πνευστά της Κρατικής Ορχήστρας της Άγκυρας, παρόλο που ξεκίνησαν μουδιασμένα, μετά το σοκ των πρώτων λεπτών της συναυλίας, όπου τα κόντρα φαγκότα και η τούμπα έκαναν ένα τραγικό λάθος που θα μπορούσε να τους στοίχιζε όλη τη συναυλία, στη συνέχεια συνήλθαν και με εξαίρετη intonation ανταπεξήλθαν σε όλα τα δύσκολα σημεία του έργου και είχαν τέσσερις λαμπρές εκφραστικές κορυφώσεις. Την όλη παραφωνία των Εγχόρδων της Κρατικής μας Ορχήστρας συμπλήρωσε η αχαρακτήριστη συμπεριφορά των ακροατών. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές γι αυτό το θέμα, αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει τίποτε. Αντί με παλαμάκια και ρυθμικές ιαχές να δίνουν τον ρυθμό στα Έγχορδά μας και να τα εμψυχώνουν, θεώρησαν καλό από την αρχή της συναυλίας με υπεροψία να επικεντρωθούν σε ζητήματα που και η ίδια η Ιστορική επιστήμη έχει διαλευκάνει και ο χρόνος έχει απαλύνει(βλέπε προσφάτως εκδοθέν βιβλίον Ιστορίας Στ' Δημοτικού). Είχαν γεμίσει την αίθουσα με πανό υβριστικά για τον τουρκικό πολιτισμό, τους αποκαλούσαν υπανάπτυκτους και όταν βρεθήκαμε κατά την πορεία της συναυλίας να υστερούμε εκτελεστικά, οι πιο θερμόαιμοι άρχισαν να πετούν μπουκάλια και κοντάρια προς την πλευρά της τούμπας και των άλλων μπάσσων πνευστών*** της Κρατικής Ορχήστρας της Άγκυρας, δείχνοντας ένα απολίτιστο και τριτοκοσμικό πρόσωπο στους ευρωπαίους μουσικοκριτικούς που παρακολουθούσαν τη συναυλία. Βεβαίως κανείς δεν θα βρεθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα όταν η Κρατική μας Ορχήστρα τιμωρηθεί και δώσει τις επόμενες συναυλίες της σε άδειες αίθουσες. Για ακόμα μια φορά φάνηκε ότι οι επιτυχημένες συναυλίες του 2004 στην Πορτογαλλία ήταν ένα πυροτέχνημα. Και επανέρχομαι στο αρχικό ερώτημα. Γιατί να ξοδεύονται τόσα χρήματα για τον πολιτισμό και ειδικά για τη μουσική, όταν ο αθλητισμός έχει τόσα να μας προσφέρει και ειδικά το ποδόσφαιρο; Το ποδόσφαιρό που με πενιχρά μέσα, χωρίς κρατική υποστήριξη έχει δώσει διαχρονικά μεγάλες προσωπικότητες που έλαμψαν και λάμπουν στην διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή, παίκτες όπως ο Δεμερτζής, ο Καβάκος, ο Σγούρος, ο Σακκάς και πόσοι άλλοι, καθώς και προπονητές όπως ο Ξενάκης, ο Χρήστου, ο Σκαλκώτας, ο Μητρόπουλος για να μην αναφερθούμε και στη νεώτερη γενιά (Αντωνίου, Κουρουπός, Αδάμης). Να μην παραλείψουμε, μάλιστα, και τις επιτυχίες του ερασιτεχνικού μας ποδοσφαίρου στο πρόσωπο του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι και πολλών άλλων, καθώς και του γυναικείου ποδοσφαίρου (Κάλας, Μπάλτσα). Και κοντά σ' αυτούς οι λαμπροί μπασκεμπωλίστες μας, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, οι βολευμπολίστες μας όπως ο Αγγελόπουλος, πόσοι λαμπροί αθλητές που δεν τους ξέρει ούτε η γειτονιά τους. Και όλοι αυτοί οι θρύλοι να παίζουν σε ξεχαρβαλωμένα γηπεδάκια που δεν θα τα καταδεχόταν και το τελευταίο χωριό της Ιρλανδίας, ενώ οι κηφήνες των Ορχηστρών να παίζουν μέσα σε παλάτια. Και να ξοδεύεται τόσο κρατικό χρήμα και γη για να χτίζονται αίθουσες συναυλιών για κάθε ορχήστρα της συμφοράς, που εκτός του ότι φοροδιαφεύγει στο τέλος απαλλάσσεται και από τα χρέη της. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί δεν έχουμε μουσικό πολιτισμό και πολιτισμό ευρύτερα - καθότι και το θέατρο και η λογοτεχνία και ο χορός και η ζωγραφική δεν πάνε πίσω. Ας μην ξεχνάμε και το άθλιο θέαμα που προσφέρουν, και τα επεισόδια που έχουν γίνει σε πολλές αίθουσες εκθέσεων, σε θέατρα, χοροθέατρα και σε αρκετές φιλολογικές βραδυές. Ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός, όλη η δύναμη της ελληνικής αστυνομίας να κινητοποιείται για να συμμαζεύει κάθε Σαββατοκύριακο, αλλά και Τετάρτες και Δευτέρες, τους φιλότεχνους, αυτά τα πιθηκοειδή (για να μη μιλήσουμε και για τις Πέμπτες).
Επαναλαμβάνω. Είναι καιρός η Πολιτεία και όλοι εμείς οι σκεπτόμενοι πολίτες να στρέψουμε τις πλάτες μας στον πολιτισμό και ειδικά σε αυτή την γάγγραινα που λέγεται μουσική και να προσανατολιστούμε στον αθλητισμό και στον αδικημένο αντιπρόσωπό του το ποδόσφαιρο που συγκεντρώνει γύρω του ανθρώπους με ήθος και καλλιέργεια. Μόνη αυτή είναι η ελπίδα μας ώστε η Ελλάδα ξανά να δοξαστεί ξανά, μέρα που ξημερώνει αύριο.......


*** Τα άλλα μπάσα πνευστά της ορχήστρας εκτός της τούμπας, για όσους δεν γνωρίζουν είναι: το χαριλάου και το καυτατζόγλειο. Το χαριλάου παίζει κυρίως αργές νότες (λάου-λάου) αλλά με χάρη, ενώ το καυτατζόγλειο κάνει πολύ ωραία glissandi. Παλιά ονομαζόταν γλείο εκ του γλείφω (τις νότες). Τελικά πήρε το σημερινό όνομά του από έναν δεξιοτέχνη ονόματι Κάφτα ή Καύτα,εξάδελφο σχεδόν ομοήχου γνωστού συγγραφέως, ο οποίος επειδή έπαιζε και τζόγο (κρουστό πολυέξοδο όργανο) πέθανε πάμπτωχος.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kala na pathete palioellines pou mas peirate to kypelo mesa apo ta xeria.

Ανώνυμος είπε...

Have a good weekend tora.....

Αθήναιος είπε...

Καλά μιλάτε σοβαρά; Πώς επέτρεψαν πανό μέσα στο χώρο της συναυλίας; Οι Έλληνες μουσικοί πως δέχτηκαν να παίξουν με αυτά τα πανό στην αίθουσα; Το ποστ αυτό είναι σοβαρό ή χιουμοριστικό;

Γιώργος είπε...

Μην ξεχνάμε και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος που γίνεται μέσω αυτών των ορχηστρών, τη χρησιμοποίησή τους από από επιχειρηματίες ως μέσο άσκησης πιέσεων προς την πολιτεία, ακόμα και -κατά καιρούς- από ανθώπους του υποκόσμου για να εξασφαλίσουν ασυλία έναντι του νόμου.

Unknown είπε...

Πες τα χρυσόστομε ! Καθόμαστε και ασχολούμαστε μια χώρα ολόκληρη με την άθλια αυτή ορχήστρα !

proinos είπε...

Και δεν γίνεται και αυτή η Ακαδημία Ποδοσφαίρου με status ανώτατης σχολής γιατί θα έβγαιναν απόφοιτοι πανεπιστημιακού επιπέδου που η κοινωνία θα τους έβλεπε (σχεδόν) ισότιμους με τους διάσημους και χρυσοπληρωμένους μουσικούς.

Αφήστε τα χρήματα του ΟΠΑΠ, που πάνε στην ώρα τους σε όλες αυτές τις ορχήστρες και τους οργανισμούς περί τη μουσική (Ενωση Ελλήνων Προπονητών πχ), ενώ τα φτωχά ποδοσφαιρικά σωματεία δεν έχουν πάρει ακόμα ούτε την περσινή επιχορήγηση και οι παίκτες παίζουν απλήρωτοι εδώ και μήνες, με ηρωισμό και αυταπάρνηση...

Αθήναιος είπε...

Ντροπή σας. Όταν το μεσημέρι μπήκα σ'ενα ταξί και είδα τον ταξιτζή καταρρακωμένο για τον λόγο που μου εξήγησε κατάλαβα. Τί ωραίοι είμαστε εμείς που δεν ανοίγουμε καν την ΤΒ.

Ανώνυμος είπε...

Θυμείστε μου: εκείνος ο κύριος με το πούρο, που γλύτωσε τη φυλάκιση διότι κάποιος ευσυνείδητος ιατρός διέγνωσε φυματίωση, μαέστρος δεν ήτανε; Έχετε απόλυτο δίκαιο και εξαίρετο κείμενο -και επειδή δεν θέλω να με περάσετε για το αντίστοιχο του d.santos και να θεωρήσετε ότι σας γράφω σχόλιο επιζητώντας σχόλια στο δικό μου ιστολόγιο, υπογράφω, ανωνύμως, ΛουΤου
Υ.Γ. Ομολογώ πως χρειάστηκε να ρίψουν καδρόνια οι φιλόμουσοι δια να αντιληφθώ (βλέπετε, η ταχύτης στην ανάγνωση συνέβαλε ώστε να μην προσέξω το "Πειραιώς" εις το Μέγαρον... Πολύ το φχαριστηθήκαμε μετά της συμβίας μου, να είστε καλά.

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Αγαπητοί μου φίλοι, είμαι γνωστός (στον εαυτό μου) για τον τρόπο που ως κατσίκα χέζω μες στο γάλα. Όμως το κείμενο αυτό (περί της ήττας 4-1) επί της ουσίας και μορφολογικά δεν προσφέρει τίποτα, όπως τίποτα δεν προσφέρει και ένας καθρέφτης. Παράπονο εξέφρασα, κι όχι εγώ ακριβώς, ο παππούς μου δι εμού. Διότι τα διηγημένα περί του πάππου μου έχουν αξίαν. Όχι οι λεξιλογίες. Αυτό λέει ο παππούς μου και αυτό μου είπε να σας πω. (Και επειδή ξέρει ότι μου λείπει το θάρρος με οδήγησε να πιω και ένα δυό ποτηράκια παραπάνω για να το βρω και να μην αντιλαμβάνομαι την παρούσα στάση μου ως αναίδεια).

γεράσιμος μπερεκέτης είπε...

Και συγγνώμη για την υπερβολήν του συμπληρώματος. Αλλά:
όπου περισσεύει το πνευματώδες εκεί λείπει το πνεύμα.

...........

Την έκανα την αυτοκριτική μου σύντροφοι.

Ανώνυμος είπε...

Μην παραλείψετε σε επόμενη καταχώρηση να αναφερθείτε και στο γουώτερ-πόλο. Από παίκτες ποιον να πρωτοθυμηθούμε: Μόραλη, Γκίκα, Τσαρούχη; Και μένω μόνο στους παλιούς! Και τι απίθανοι προπονητές! Για τους νεώτερους θα αναφέρω μόνον τον Τεριάντ και σταματώ. Μη σας τρώγω και τον χώρο και δεν μπορεί μετά να σχολιάσει ο David Santos.

Ανώνυμος είπε...

τα 'πες όλα!!!
ΑΠΑΙΧΤΟΣ

Ανώνυμος είπε...

Το μόνο καλό είναι ότι ο κόσμος επιμένει να ασχολείται εντατικά με την τέχνη όπως παράγεται από την κρατική ορχήστρα (και όχι μόνο θα έλεγα, μάλιστα διαπιστώνω ότι πολλοί περισσότεροι ασχολούνται με τις ορχήστρες τοπικών συλλόγων, των οποίων δηλώνουν περίπου οπαδοί). Με αυτό κατά νου, δεν πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ότι κάποτε θα αποκτήσουμε μουσική παιδεία;

Λέμε τώρα...

ΠΕΤΕΦΡΗΣ είπε...

Μπερεκέτη, είστε μπαχτσές με σιντριβάνι στο Γιλδίζ. Τα σέβη μου.

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ μπερεκέτη
η ανάγνωση κειμένων σαν αυτό είναι σαν να κερδίζεις το φλουρί στη βασιλόπιτα,
παραγράφος και φλουρί

ως ανταπόδοση σας χαρίζω πέντε λέξεις από ΒΙ
(βισκόζη, βίγλα, βίσωνας, βισμούθιο, βιτριόλι)

οι παχουλές αναρτήσεις (όσο τις διαβάζετε τόσο παχαίνουν)