Και επιτέλους, οι σχεδόν νομίζοντες εαυτούς συγγραφείς, πού το νόημα να σχολιάζουν ο ένας τον άλλον;
ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ
Τη σάρκα, το αίμα θα βάλω
σε σχήμα βιβλίου μεγάλο.
"Οι στίχοι παρέχουν ελπίδες"
θα γράψουν οι εφημερίδες.
"Κλεαρέτη Δίπλα-Μαλάμου"
και δίπλα σ' αυτό τ' όνομά μου.
Την ψυχή και το σώμα πάλι
στη δουλειά θα δίνω στην πάλη.
Αλλά με τη δύση του ηλίου,
θα πηγαίνω στου Βασιλείου".
Εκεί θα βρίσκω όλους τού άλλους
τους λογίους και τους διδασκάλους.
Τα λόγια μου θα ΄χουν ουσία,
η σιωπή μου σημασία.
θηρεύοντας πράγματα αιώνια,
θ' αφήσω να φύγουν τα χρόνια.
Θα φύγουν, και θα 'ναι η καρδιά μου
σα ρόδο που επάτησα χάμου.
Κ.Γ.Καρυωτάκης
για την πρωτοτυπία
ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ
Τη σάρκα, το αίμα θα βάλω
σε σχήμα βιβλίου μεγάλο.
"Οι στίχοι παρέχουν ελπίδες"
θα γράψουν οι εφημερίδες.
"Κλεαρέτη Δίπλα-Μαλάμου"
και δίπλα σ' αυτό τ' όνομά μου.
Την ψυχή και το σώμα πάλι
στη δουλειά θα δίνω στην πάλη.
Αλλά με τη δύση του ηλίου,
θα πηγαίνω στου Βασιλείου".
Εκεί θα βρίσκω όλους τού άλλους
τους λογίους και τους διδασκάλους.
Τα λόγια μου θα ΄χουν ουσία,
η σιωπή μου σημασία.
θηρεύοντας πράγματα αιώνια,
θ' αφήσω να φύγουν τα χρόνια.
Θα φύγουν, και θα 'ναι η καρδιά μου
σα ρόδο που επάτησα χάμου.
Κ.Γ.Καρυωτάκης
για την πρωτοτυπία
![κουκία και [μπι]ζέλια ...](http://2.bp.blogspot.com/__qwBF56Pm0M/SDv7BiDaJKI/AAAAAAAAAR0/XtRBjHh9kLU/S230/KUK.jpg)
1 σχόλιο:
Πουθενά Γεράσιμε,
στο να μοιράζονται ο ένας τον άλλο
το νόημα.
Και να ζουν και τους δυο κόσμους,
να επισκέπτονται το αρχοντικό
ο ένας του άλλου,
να κερνιούνται λουκούμι και σούμα
απ' αυτά που φυλάνε στην καρδία τους.
Και μέχρι να ξεχωρίζουν
το κάθε τι στη θέση του,
την αντάρα να διώχνουν απ' τα μάτια
με ερωτήσεις κι εκτιμήσεις.
Με ψιλαφίσματα.
Ως που να γίνουν οι "σχεδόν"
και οι "νομίζοντες" - ατόφιοι.
Ως που νά 'ρθει αυτή η ώρα.
Να βρίσκεται ο καθείς
στου καθενός την καρδιά και το νου,
όπως αν βρισκόταν
στην δικιά του καρδιά,
στο δικό του νου μέσα.
Και θά 'ναι τότε -πόθος-
σπίτια οι καρδιές μας,
ρόδα κατακόκκινα,
ολάνθιστα και μυροβόλα.
Δημοσίευση σχολίου