Δεν θα μιλήσω για μικροσωματίδια αθληταράδες που τρέχουν γρηγορότερα απ’ το φως. Υποψιάζομαι ότι το ρεκόρ τους είναι αποτέλεσμα χρήσης παράνομων ουσιών, και είμαι βέβαιος ότι μετά από ένα αντιντόπινγκ κοντρόλ θα τους πάρουν πίσω τα μετάλλια. Θα πολεμήσω τις θεωρίες του Αϊνστάιν βασιζόμενος στο καταστάλαγμα της λαϊκής σοφίας, στην απλή παρατήρηση και την κοινή λογική:
 |
| Από ποια ταινία του Χορν είναι η φωτογραφία; |
Α. Ο χρόνος είναι χρήμα.
Β. Δεν υπάρχει σέντσι.
Συνεπάγεται: ο χρόνος είναι ανύπαρκτος.
ρίξτε μια ματιά και σε αυτό το σχετικό paper....
Ενημερωτικά, έχει συζητηθεί στοιχειωδώς το θέμα των σωματιδίων. Από την άλλη, δίκιο έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίσης ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός άρα....;
ΑπάντησηΔιαγραφήτην βαψαμε...
@ kuk: Κάθε αρχές αιώνα τα ίδια και τα ίδια.... αναθεωρούνται οι απόψεις για θεμελιώδεις θεωρίες της Φυσικής.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ houlieta: μπορεί να χάσαμε έναν κορυφαίο γιατρό αλλά ... γλιτώσαμε τα φακελάκια (που έτσι ή αλλιώς δεν έχουμε πια για να δώσουμε).
Αντιγράφω από τον Καστοριάδη: "Δεν είναι γενική απέχθεια για τις έννοιες, είναι αδιαφορία για τη γνώση τη μη αποδοτική χρηματικά. Η προσωπική καλλιέργεια είναι σπατάλη κόπου και χρόνου αν πρώτη (και ίσως η μόνη) προτεραιότητα είναι η προώθηση της καριέρας. Ο χρόνος είναι χρήμα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλλιέργεια που δεν αποδίδει (ή μάλλον που εμποδίζεται να αποδώσει) οικονομικά, είναι το επιφαινόμενο του ενδιάμεσου τεχνάσματος αυτών που θα μπορέσουν να αγοράσουν φθηνά τον αφρό των «προϊόντων» του «κύκλου εργασιών» της απαξιωμένης καλλιέργειας και θα τα επαναξιολογήσουν στο μέλλον ακριβότερα για να τα μεταπωλήσουν. Αυτός είναι ένας βασικός μηχανισμός που διέπει το εμπόριο έργων τέχνης. Η αναγνώριση μετά θάνατον του δημιουργού δεν είναι τόσο «ανακάλυψη» μιας αξίας, όσο δημιουργία μιας υπεραξίας, (κάπως έτσι προσπαθούνε να τη φέρουνε και στον ίδιο το Θεό).
ΑπάντησηΔιαγραφή